Alain Tanner

Alain Tanner (ur. 6 grudnia 1929 w Genewie, zm. 11 września 2022 tamże) był szwajcarskim reżyserem, scenarzystą oraz producentem filmowym.

Życiorys

Studiował ekonomię na Uniwersytecie Genewskim. W 1951 roku dołączył do klubu filmowego, który niedawno założył na uczelni Claude Goretta. Po ukończeniu studiów postanowił związać swoje życie z kinem.

W 1955 roku pracował dla Brytyjskiego Instytutu Filmowego w Londynie, gdzie zajmował się opracowywaniem napisów filmowych, tłumaczeniami oraz porządkowaniem archiwów. Jego pierwszy film, krótkometrażowy dokument Czas rozrywki (1957), został nakręcony na Piccadilly Circus w Londynie wspólnie z Claude’em Gorettą.

Później Tanner przeniósł się do Francji, gdzie asystował przy produkcji kilku filmów komercyjnych. Mimo nawiązania znajomości z twórcami francuskiej nowej fali oraz z Henri Langlois, legendarnym dyrektorem Cinémathèque Française, atmosfera Paryża w tamtych czasach nie odpowiadała mu. W związku z tym wrócił do Szwajcarii i rozpoczął kręcenie francuskojęzycznych filmów fabularnych, stając się jednym z czołowych twórców lokalnej kinematografii.

Jego fabularny debiut, Charles, martwy lub żywy (1969), zdobył główną nagrodę Złotego Lamparta na MFF w Locarno. Film Lata świetlne (1981) z Trevorem Howardem w roli głównej przyniósł mu Grand Prix Jury na 34. MFF w Cannes. Do innych istotnych filmów reżysera zalicza się: Salamandra (1971), Jonasz, który skończy 25 lat w roku 2000 (1976), Messidor (1979), W białym mieście (1983), Dolina-widmo (1987), Człowiek, który zgubił swój cień (1991), Requiem (1998), Jonasz i Lila, do jutra (1999).