Alain Madelin (urodzony 26 marca 1946 w Paryżu) to francuski polityk, były minister, eurodeputowany oraz parlamentarzysta, a także założyciel Demokracji Liberalnej.
Życiorys
Ukończył studia prawnicze. W czasie swojego kształcenia, od 1964 roku, stał na czele paramilitarnej, antykomunistycznej organizacji Occident.
Pracował jako adwokat w Paryżu. Od 1978 do 2007 roku, z wyjątkiem okresów, w których pełnił funkcje rządowe, był deputowanym do Zgromadzenia Narodowego. W trakcie swojej kariery politycznej zajmował również różne stanowiska w administracji terytorialnej. Od 1995 do 2001 roku pełnił funkcję mera Redonu, a także zasiadał w radzie regionu Bretania oraz departamentu Ille-et-Vilaine.
Trzykrotnie był częścią francuskich rządów. W latach 1986-1988 pełnił rolę ministra przemysłu i turystyki w gabinecie Jacques’a Chiraca, a następnie, od 1993 do 1995 roku, ministrem przedsiębiorczości i rozwoju gospodarczego w rządzie Édouarda Balladura. W 1995 roku przez kilka miesięcy był ministrem gospodarki i finansów w rządzie Alaina Juppé.
Przez wiele lat związany był z centrową Unią na rzecz Demokracji Francuskiej, a w jej ramach z Partią Republikańską. W 1997 roku stanął na czele republikanów, a w tym samym roku zapoczątkował przekształcenie partii w Demokrację Liberalną, której przewodniczył. Rok później doprowadził do wyjścia DL z UDF.
Po raz pierwszy zasiadał w Parlamencie Europejskim w 1989 roku przez kilka miesięcy, będąc członkiem Grupy Liberalnej, Demokratycznej i Reformatorskiej oraz wiceprzewodniczącym Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych oraz Polityki Przemysłowej. Ponownie objął mandat europosła w latach 1999-2002, zasiadając we frakcji Europejskiej Partii Ludowej i Europejskich Demokratów.
W 2002 roku wziął udział w wyborach prezydenckich, mimo braku poparcia ze strony posłów swojej partii, z których około 75% podpisało apel, aby w pierwszej turze wspierać Jacques’a Chiraca. Alain Madelin uzyskał wówczas około 4% głosów. Kilka dni po wyborach był jednym z zaledwie czterech deputowanych liberałów, którzy nie poparli deklaracji o przystąpieniu do Unii na rzecz Większości Prezydenckiej. Ostatecznie, wraz ze swoją partią, dołączył do UMP, a w 2002 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję do Zgromadzenia Narodowego, stając się członkiem Unii na rzecz Ruchu Ludowego.
Był postrzegany jako najbardziej proamerykański polityk we Francji. W 2003 roku w „Le Figaro” opublikował artykuł wyraźnie wspierający interwencję USA w Iraku. Alain Madelin nie zyskał znaczącej pozycji w nowym ugrupowaniu, a w wyborach w 2007 roku zrezygnował z ubiegania się o reelekcję. W tym samym roku objął przewodnictwo międzynarodowej fundacji Digital Solidarity Fund.
Przypisy
Bibliografia
Alain Madelin na stronie Zgromadzenia Narodowego XII kadencji. [dostęp 2018-10-21]. (fr.).
Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2018-10-21]. (fr.).
Loading ...