Alain Cuny, właściwie René Xavier Marie, urodził się 12 lipca 1908 roku w Saint-Malo, a zmarł 16 maja 1994 roku w Paryżu. Był to francuski aktor, znany zarówno z teatru, jak i kina.
Życiorys
Jego debiut artystyczny miał miejsce w latach 30. XX wieku, zarówno na scenie teatralnej, jak i w filmach. Pierwszą znaczącą rolę zagrał w dziele Marcela Carné zatytułowanym Wieczorni goście w 1942 roku. W tym samym czasie rozwijał się również jego dorobek teatralny. Podczas II wojny światowej nawiązał współpracę z dramaturgiem Paulem Claudelem, który powierzył mu rolę w inscenizacji swojego dramatu Zwiastowanie. W 1947 roku Cuny uczestniczył w Festiwalu Teatralnym w Awinionie, po czym dołączył do Narodowego Teatru Popularnego, który tworzył Jean Vilar. W tym teatrze występował w dziełach takich autorów jak Szekspir, Anouilh, Pirandello, Sartre oraz Claudel. Z czasem jego obecność w filmach stawała się coraz częstsza, zarówno w produkcjach francuskich, jak i włoskich. Współpracował z uznanymi reżyserami włoskiego kina, takimi jak Michelangelo Antonioni (w filmie Dama bez kamelii), Federico Fellini (w Słodkim życiu oraz Satyrykonie), Francesco Rosim (w Ludziach przeciwko sobie, Szacownych nieboszczykach, Chrystus zatrzymał się w Eboli oraz Kronice zapowiedzianej śmierci) i Marco Ferrerim (w Audiencji oraz Nie dotykaj białej kobiety!). W 1956 roku zagrał archidiakona Frollo w ekranizacji powieści Victora Hugo Dzwonnik z Notre Dame, w której wystąpił obok Anthony’ego Quinna i Giny Lollobrigidy. Dwa lata później pojawił się w jednej z głównych ról w dramacie Louisa Malle’a Kochankowie (1958). W latach 70. zagrał w słynnym erotyku Emmanuelle (1974, reż. Just Jaeckin) u boku Sylvii Kristel. Za swoją rolę w filmie Camille Claudel (1988) został nominowany do nagrody Cezara w kategorii najlepsza rola drugoplanowa.
Alain Cuny zmarł w 1994 roku i został pochowany na cmentarzu w Civry-la-Forêt, podparyskiej miejscowości, w której mieszkał na stałe.
Wybrana filmografia
- S.O.S. (1941) jako marynarz na statku „Mirva”
- Wieczorni goście (1942) jako Gilles
- Dama bez kamelii (1953) jako Lodi
- Dzwonnik z Notre Dame (1956) jako archidiakon Klaudiusz Frollo
- Kochankowie (1958) jako Henri Tournier
- Słodkie życie (1960) jako Steiner
- Skórka z banana (1963) jako Hervé Bontemps
- Korupcja (1963) jako Leonardo Mattioli
- Droga mleczna (1969) jako człowiek w pelerynie
- Satyricon (1969) jako Lichas
- Ludzie przeciwko sobie (1970) jako generał Leone
- Audiencja (1971) jako jezuita
- Mistrz i Małgorzata (1972) jako Woland
- Nie dotykaj białej kobiety! (1974) jako Siedzący Byk
- Emmanuelle (1974) jako Mario
- Szacowni nieboszczycy (1976) jako sędzia Rasto
- Pieśń o Rolandzie (1978) jako Turpin/zakonnik
- Chrystus zatrzymał się w Eboli (1979) jako baron Nicola Rotunno
- Detektyw (1985) jako stary mafioso
- Kronika zapowiedzianej śmierci (1987) jako wdowiec
- Ośmiornica 3 (1987) jako Nicola Antinari
- Camille Claudel (1988) jako Louis-Prosper Claudel, ojciec Camille
- Powrót Casanovy (1992) jako stary markiz de Celcy
Linki zewnętrzne