Aladár Pege
Aladár Pege (ur. 8 października 1939 w Budapeszcie, zm. 23 września 2006) był węgierskim muzykiem jazzowym, znanym przede wszystkim z gry na kontrabasie.
Życiorys
Jego ojciec, również o imieniu Aladár Pege, był popularyzatorem węgierskiego jazzu oraz swingu w latach 40. Młody Aladár uczęszczał do Szkoły Muzycznej im. Béla Bartóka w Miszkolcu. Ukończył studia muzyczne w 1969 roku na Akademii Muzycznej Ferenca Liszta w Budapeszcie, gdzie w 1978 roku rozpoczął również pracę jako nauczyciel akademicki. W trakcie nauki, w 1963 roku, założył swój pierwszy kwartet jazzowy.
Pege przez całe życie występował na licznych koncertach zarówno na Węgrzech, jak i za granicą, w tym w Polsce. W latach 1975–1978 mieszkał w Berlinie, który wówczas miał bardziej rozwiniętą scenę jazzową. Jednak dopiero współpraca z amerykańskim pianistą Walterem Norrisem przyniosła mu większy rozgłos na arenie międzynarodowej. Sam Norris chwalił styl Aladára, określając go jako unikalne połączenie muzyki klasycznej, cygańskiej i jazzowej.
Aladár Pege był laureatem wielu prestiżowych nagród, w tym: Nagrody im. Ferenca Liszta (1977), Nagrody Zasłużonego Artysty Republiki Węgierskiej (1986), Nagrody Emerton (2000) oraz Nagrody im. Kossutha (2002).
Wybrana dyskografia
- Bass on top (1965)
- Montreux Inventions (1970)
- Synchronicity (1979); razem z Walter Norris
- Winter Rose (1980); razem z Walter Norris
- Live (1982)
- Solo Bass (1982)
- Aladár Pege Live, Solo Bass Vol. II (1984)
- The Virtuoso Double Bass Of Aladár Pege (1984)
- Rolltreppe (1986); razem z Fritz Pauer
- International Jazz Workshop (1988)
- Take 4 (1995); razem z Gyula Babos, Imre Kőszegi oraz Rudolf Tomsits
- Take More (1996); razem z Gyula Babos, Imre Kőszegi, Rudolf Tomsits oraz Sandy Patton
- Ace Of Bass (1997)
- Music for Everybody (2002)