Aladár Gerevich

Aladár Tibor Gerevich

Aladár Tibor Gerevich (urodzony 16 marca 1910 w Jászberény, zmarł 14 maja 1991 w Budapeszcie) był węgierskim szablistą, który zdobył wiele medali na igrzyskach olimpijskich oraz mistrzostwach świata.

Igrzyska olimpijskie

Na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, wspólnie z Attilą Petschauerem, Ernő Nagym, Gyulą Glykaisem, Györgym Pillerem i Endre Kabosem, zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Węgrzy powtórzyli ten sukces cztery lata później na igrzyskach olimpijskich w Berlinie, gdzie Gerevich zdobył również brązowy medal w rywalizacji indywidualnej. W rundzie finałowej wygrał sześć z ośmiu pojedynków, zajmując trzecie miejsce za Endre Kabosem i Włochem Gustavo Marzim. Dodatkowo wystartował we florecie drużynowym, kończąc zawody na siódmej pozycji.

Po II wojnie światowej, w 1948 roku, uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Londynie, gdzie dwukrotnie stanął na podium. W szabli indywidualnej zajął pierwsze miejsce, wygrywając wszystkie siedem pojedynków w rundzie finałowej. Pozostałe miejsca na podium przypadły Włochowi Vincenzo Pintonowi oraz Pálowi Kovácsowi. W zawodach drużynowych, wspólnie z Tiborem Berczellym, Rudolfem Kárpátim, Pálem Kovácsem, László Rajcsányim i Bertalanem Pappem, zdobył również złoty medal. W florecie drużynowym Węgrzy zajęli piątą lokatę.

Kolejne medale zdobył na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku. Razem z Endre Tillim, Endre Palóczem, Lajosem Maszlayem, Tiborem Berczellym i Józsefem Sákovicsem zdobył brąz w florecie drużynowym. Wkrótce potem, w szabli drużynowej, Węgrzy, w składzie: Gerevich, Berczelly, Kárpáti, Kovács, Rajcsányi i Papp, wywalczyli złoto. W indywidualnej rywalizacji zajął drugie miejsce, wygrywając siedem z ośmiu pojedynków w rundzie finałowej, ustępując jedynie Kovácsowi, a wyprzedzając Berczelly’ego.

W 1956 roku, na igrzyskach w Melbourne, zdobył złoty medal w szabli drużynowej, startując z Rudolfem Kárpátim, Pálem Kovácsem, Attilą Keresztesem, Jenő Hámorim i Dánielem Magayem. W rywalizacji indywidualnej zajął piątą pozycję. Uczestniczył także w igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, gdzie reprezentacja Węgier, w składzie: Aladár Gerevich, Rudolf Kárpáti, Pál Kovács, Zoltán Horváth, Gábor Delneky i Tamás Mendelényi, zdobyła złoty medal drużynowo. W rywalizacji indywidualnej odpadł w półfinałach.

Gerevich jest jedynym szermierzem, który sześciokrotnie z rzędu zdobył złoty medal w tej samej konkurencji olimpijskiej (szabla drużynowa) oraz jedynym, który posiada łącznie siedem złotych medali olimpijskich (sześć w drużynie i jeden indywidualnie).

Mistrzostwa świata

Podczas mistrzostw świata w Wiedniu w 1931 roku, razem z Gyulą Glykaisem, Sándorem Gombosem, Endre Kabosem, Attilą Petschauerem i Györgym Pillerem, zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Później wywalczył złote medale w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1933), Warszawie (1934), Lozannie (1935), Paryżu (1937), Sztokholmie (1951), Brukseli (1953), Luksemburgu (1954), Rzymie (1955), Paryżu (1957) oraz Filadelfii (1958). Dodatkowo zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w Budapeszcie w 1959 roku.

W rywalizacji indywidualnej zdobył złote medale na mistrzostwach świata w 1935, 1951 i 1955 oraz srebrny medal w 1953 roku, zajmując drugie miejsce za Pálem Kovácsem. Ponadto, zdobył brązowy medal we florecie drużynowym podczas mistrzostw świata w Lozannie w 1935 roku.

Kariera po zakończeniu sportu

Po zakończeniu kariery sportowej, pracował jako trener w Budapeszcie. Został odznaczony, między innymi, Orderem Gwiazdy.

Jego żona, Erna Bogen, młodszy syn Pál oraz teść Albert Bogen również zajmowali się szermierką. Starszy syn, György, był trenerem szermierki, natomiast synowa, Gyöngyi Bardi-Gerevich, była siatkarką.