Ala al-Aswani
Ala al-Aswani (arab. علاء الأسواني; ur. 26 maja 1957) to egipski pisarz, działacz społeczny i polityczny, który założył ruch polityczny Kefaya. Z wykształcenia jest lekarzem stomatologiem.
Życiorys
Urodził się 26 maja 1957 roku. Jego matka, Zainab, pochodziła z rodziny arystokratycznej; jej wujek pełnił funkcję Paszy i był Ministrem Edukacji przed Rewolucją egipską w 1952 roku. Ojciec, Abbas Al-Aswani, był prawnikiem i pisarzem z Asuanu, znanym wśród egipskiej inteligencji. Zmarł, gdy Ala al-Aswani miał dziewiętnaście lat.
Wykształcenie średnie zdobył w Le Lycée Français w Kairze. Następnie uzyskał tytuł licencjata z stomatologii na Uniwersytecie Kairskim w 1980 roku, a także magistra stomatologii na Uniwersytecie Illinois w Chicago. Posługuje się językami: arabskim, angielskim, francuskim i hiszpańskim. Studiował także literaturę hiszpańską w Madrycie.
W wieku dwudziestu lat poślubił swoją pierwszą żonę, również dentystkę, z którą ma syna, Seifa. Kiedy miał 37 lat, ożenił się po raz drugi z Eman Taymoor, z którą ma dwie córki, Mai i Nade.
W swojej karierze pisał krytykę literacką pod tytułem “parenthetic phrase” dla egipskiej gazety Al Shaab, a później stał się odpowiedzialny za kulturalną stronę tego czasopisma. Publikował także comiesięczne artykuły dla Arab Democratic Nasserist Party oraz cotygodniowe dla Al-Dustour, a później dla Al-Shorouk.
Obecnie publikuje artykuły w Al-Masry Al-Youm we wtorki, a jego teksty ukazują się również w międzynarodowych gazetach, takich jak The New York Times, Le Monde, El Pais, The Guardian, The Independent i wielu innych.
Jego druga powieść, Kair. Historia pewnej kamienicy, ukazuje struktury społeczne Egiptu i zyskała dużą popularność w kraju oraz na Bliskim Wschodzie. Została przetłumaczona na ponad 30 języków, w tym angielski, chiński, polski, hiszpański, francuski, niemiecki i rosyjski.
W 2006 roku na podstawie Kair. Historia pewnej kamienicy powstał film, którego budżet był najwyższy w historii egipskiego kina. Film był prezentowany na wielu międzynarodowych festiwalach filmowych i odniósł ogromny sukces w Egipcie. Ala al-Aswani miał zakaz uczestnictwa w premierze. Film ten jest jednym z nielicznych, które poruszają tabu społeczne oraz powszechne nadużycia władzy, takie jak fałszowanie wyborów. Wiele osób uważa, że dzieło to miało istotny wpływ na nastroje rewolucyjne w egipskim społeczeństwie. Ala Al-Aswani wspomina, że podczas rewolucji wiele osób mówiło mu: „Jesteśmy tutaj z powodu tego, co napisałeś”. W 2007 roku Kair. Historia pewnej kamienicy została zaadaptowana na serial telewizyjny o tej samej nazwie.
W styczniu 2007 roku opublikował powieść Chicago, której akcja rozgrywa się w mieście, w którym autor studiował.
Ala al-Aswani znalazł się na liście 500 Najbardziej Wpływowych Muzułmanów na Świecie. W 2011 roku zajął pierwsze miejsce w rankingu Top 100 Global Thinkers według Foreign Policy. W październiku 2010 roku Izraelsko-Palestyńskie Centrum Badania i Informacji (IPCRI) ogłosiło, że oferuje izraelskim czytelnikom możliwość przeczytania najpopularniejszej egipskiej powieści Kair. Historia pewnej kamienicy w języku hebrajskim. Mimo że al-Aswani odmówił tłumaczenia książki na hebrajski i jej publikacji w Izraelu, izraelsko-arabscy wolontariusze przetłumaczyli ją, a IPCRI rozpowszechniał ją za darmo w celu wsparcia rozwoju społecznego. Al-Aswani oskarżył IPCRI i tłumaczy o kradzież, podkreślając swoje sprzeciw wobec idei normalizacji stosunków arabsko-izraelskich. Wniósł skargę do Międzynarodowego Stowarzyszenia Wydawców.
W trakcie arabskiej wiosny Ala al-Aswani spędził 18 dni na Placu Tahrir w Kairze, uczestnicząc w protestach przeciwko rządom Mubaraka. Był jednym z głównych opozycjonistów. Po rezygnacji prezydenta Husniego Mubaraka spotkał się z premierem mianowanym przez Mubaraka, Ahmadem Szafik, w egipskiej telewizji ONTV. Szafik stracił panowanie nad sobą. Było to pierwsze od dłuższego czasu publiczne wystąpienie Egipcjanina krytykującego władzę. W rezultacie Ahmad Szafik został usunięty z SCAF.