Al-Waladża
Al-Waladża (arab. الولجة) to nieistniejąca już arabska wieś, która znajdowała się w Dystrykcie Jerozolimy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 21 października 1948 roku.
Położenie
Al-Waladża leżała wśród wzgórz Judei, w odległości 8 kilometrów na zachód od Jerozolimy. Z danych z 1945 roku wynika, że wieś miała ziemie o łącznej powierzchni 1 770,8 ha, a jej populacja wynosiła 1 650 osób.
Historia
W 1596 roku Al-Waladża miała 655 mieszkańców, którzy płacili podatki od upraw takich jak pszenica, jęczmień, winorośle, owoce, oliwki oraz hodowli kóz i pszczół.
W czasach brytyjskiego panowania Al-Waladża była dużą wsią, która posiadała jeden meczet oraz szkołę podstawową.
W trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, w maju 1948 roku, wieś została zajęta przez wojska egipskie. Była broniona przez arabskich ochotników z Bractwa Muzułmańskiego oraz Arabskiej Armii Wyzwoleńczej. W dniu 21 października 1948 roku, podczas operacji Jekew, wojska izraelskie przejęły kontrolę nad Al-Waladżą, co skutkowało wysiedleniem mieszkańców i wyburzeniem większości domów. Po wojnie wieś została odbudowana po drugiej stronie wadi, pod nazwą Al-Waladża.
Miejsce obecnie
Na terenach wioski Al-Waladża w 1950 roku powstał moszaw Amminadaw.
Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości wioski Al-Waladża w następujący sposób: „Na obszarze wsi znajduje się kilka kamiennych domów. Północna część terenu pokryta jest kamiennym gruzem. Na zachodzie znajdują się tarasy, które porastają drzewa migdałowe”.
Loading ...