Al-Sajid

Al-Sajid (hebr. ‏א-סייד‎; arab. ‏ابو قرينات‎) to beduińska wioska zlokalizowana w Samorządzie Regionu Abu Basma, w Dystrykcie Południowym w Izraelu. Miejscowość ta znajduje się w północnej części pustyni Negew, pomiędzy miastami Arad a Beer Szewą.

Społeczność głuchych

W Al-Sajid mieszka około 3 tysięcy ludzi, w tym 150 osób cierpiących na wady genetyczne, co stanowi 4% mieszkańców (dla porównania, w ogólnej populacji odsetek ten wynosi 0,07%). W związku z tym, że w społeczności tej są głuche rodziny, powstał specyficzny język migowy zwany ABSL (ang. Al-Sayyid Bedouin Sign Language). Język ten zrodził się w latach 40. XX wieku, kiedy to w jednej rodzinie urodziło się czworo głuchych dzieci. ABSL jest używany przez całą społeczność, w tym również przez osoby słyszące. Język migowy nie był pod wpływem innych systemów migowych i znacznie różni się od mówionego arabskiego. W wiosce żyją trzy pokolenia użytkowników tego języka, co umożliwia obserwację jego naturalnego rozwoju.

Fenomen izolowanego języka migowego w Al-Sajid został po raz pierwszy opisany w 1990 roku przez antropolog Shifrę Kisch. Język ten zyskał szerszą popularność w 2005 roku, kiedy to międzynarodowy zespół badaczy, w tym naukowcy z Uniwersytetu w Hajfie pod przewodnictwem Wendy Sandler, rozpoczął badanie tej unikalnej formy komunikacji. W 2007 roku dziennikarka Margalit Fox z „The New York Times” opublikowała książkę zatytułowaną „Talking Hands: What Sign Sign Reveals About the Mind”. Rok później, w 2008 roku, powstał film dokumentalny Shablula Bamidbara pod tytułem „Głosy z El-Sayed”, który przedstawia historię tej społeczności.