Al-Muzajri’a
Al-Muzajri’a (arab. المُزيرعة) to nieistniejąca już wieś arabska, która znajdowała się w Dystrykcie Ramli w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona w trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela 12 lipca 1948 roku.
Położenie
Al-Muzajri’a usytuowana była na zachodnim skraju wzgórz Samarii. Według danych z 1945 roku, wieś obejmowała obszar o powierzchni 10 822 ha. W tamtym czasie mieszkało w niej 1 160 osób.
Historia
W okresie panowania rzymskiego istniała tutaj osada, o której wiadomości są jednak bardzo ograniczone. Z tego okresu przetrwało mauzoleum, które później przekształcono w meczet. W 1596 roku w Al-Muzajri’a mieszkało 39 mieszkańców, którzy płacili podatki z tytułu upraw pszenicy, jęczmienia, oliwek oraz hodowli kóz i uli.
Podczas rządów brytyjskich, Al-Muzajri’a była średniej wielkości wsią, w której znajdował się jeden meczet. W 1919 roku powstała szkoła podstawowa dla chłopców, do której w 1945 roku uczęszczało 207 uczniów.
Na początku I wojny izraelsko-arabskiej, w maju 1948 roku, wieś została zajęta przez arabskie milicje, które atakowały żydowską komunikację w okolicy. W dniu 12 lipca 1948 roku, podczas operacji Danny, wieś została przejęta przez izraelskich żołnierzy. Mieszkańcy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów, a wszystkie budynki zostały zburzone.
Miejsce obecnie
Na terenach wioski Al-Muzajri’a w 1998 roku powstało miasto Elad.
Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości wioski Al-Muzajri’a w następujący sposób: „Obszar jest w znacznym stopniu zalesiony. Większość domów została zredukowana do gruzu. Na terenie widoczne są kamienie i kaktusy”.