Al-Mutawakkil (urodzony w 821, zmarły w 861) był kalifem z dynastii Abbasydów, synem kalifa Al-Mutasima oraz bratem Al-Wasika.
Miłośnik wina, kobiet i róż
W okresie jego rządów nastąpiło dalsze osłabienie kalifatu. Sam kalif zasłynął jako miłośnik wina oraz kobiet. Zgodnie z relacjami Al-Masudiego, jego harem miał liczyć około 4000 kobiet. Był również pasjonatem kwiatów, zwłaszcza róż.
Wielki budowniczy
Al-Mutawakkil włożył wiele wysiłku w rozbudowę tymczasowej stolicy Abbasydów – Samarry. Zlecił budowę pałacu Al-Aszik oraz pięknej rezydencji, znanej w większości źródeł jako Al-Dżafarijja.
Obrońca islamu sunnickiego
Za jego rządów islam sunnicki ponownie stał się oficjalnym wyznaniem w kalifacie, zastępując mutazylizm; zlikwidowano inkwizycję muzułmańską, znaną jako mihna. Przywrócono do łask obrońcę ortodoksyjnego islamu, Ahmada Ibn Hanbala, który był prześladowany za czasów poprzednich kalifów. W 851 roku wydał rozkaz zrównania z ziemią mauzoleum syna kalifa Alego, imama Al-Husajna, w Karbali. Nakazał także przybycie z Medyny do Samarry imama szyickiego, Alidę Alego al-Hadiego, który pozostał w areszcie domowym aż do swojej śmierci. Alidzi z Iraku zostali internowani, natomiast Alidzi z Egiptu deportowani do Al-Hidżazu. W tym samym czasie wydał wiele dekretów dyskryminujących Żydów i chrześcijan, mimo że te religie były uznawane za chronione zgodnie z przepisami koranicznymi (dhimmi). Nakazano im noszenie znaków rozpoznawczych w miejscach publicznych, zburzono ich kościoły, skonfiskowano 1/10 nieruchomości, zakazano organizowania procesji w Wielki Tydzień, a dzieciom zabroniono uczenia się od nauczycieli muzułmańskich.
Zgładzony przez własne straże
Al-Mutawakkil został zamordowany w Samarze przez swoich gwardzistów tureckich.
Bibliografia
Maciej M. Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 553, ISBN 83-85719-85-7.
Hauziński J.: Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkiego, PWN Warszawa-Kraków 1993.
Loading ...