Abū al-ʿAbbās Aḥmad ibn Muḥammad ibn Muḥammad al-Mustaʿīn bi-ʾllāh
Znany powszechnie jako al-Mustaʿīn (arab. أبو العباس أحمد بن محمد بن محمد), urodził się w 836 roku w Samarra i zmarł 17 października 866 roku w Bagdadzie. Był dwunastym kalifem dynastii Abbasydów.
Al-Mustaʿīn był wnukiem jednego z wcześniejszych kalifów, Al-Mutasima. Jego ojcem był Muhammad ibn al-Mu’tasim, książę Abbasydów, a matka nosiła imię Makhariq. Historyk At-Tabari informuje, że tureckie wojsko postanowiło nie wynosić na tron żadnego z potomków Al-Mutawakkila, aby nie ponosić odpowiedzialności za jego zabójstwo.
Na początku jego panowania konieczne było stłumienie niepokojów w Syrrii oraz obrona przed atakami Bizantyjczyków w 863 roku. Al-Mustaʿīn starał się również ograniczyć wpływy niektórych przywódców wojsk tureckich. Gdy wśród tych sił zaczęły się spiski i niepokoje, w lutym 865 roku uciekł z Samarry do Bagdadu.
Odmowa powrotu do Samarry spowodowała, że opozycyjni Turcy wynieśli Al-Mu’tazza na kalifa w Samarze, co doprowadziło do wojny domowej w Iraku. W jej wyniku siły kalifa Al-Muʿtazza oblegały Bagdad. Choć al-Mustaʿīn miał wsparcie ze strony Tahirydów, ich bunt pod wodzą al-Hasana ibn Zaida w Tabaristanie osłabił jego pozycję. Kiedy tureckie wojska al-Mustaʿina zostały pokonane i uciekły do obozu wroga, 11 stycznia 866 roku był zmuszony do kapitulacji i abdykacji. Mimo zapewnień o bezpieczeństwie, został zamordowany w drodze na wygnanie do Wasit w południowym Iraku, na skutek namowy al-Muʿtazza, 17 października 866 roku.
== Przypisy ==
== Bibliografia ==
Matthew Gordon: The Breaking of a Thousand Swords: A History of the Turkish Military of Samarra (A.H. 200–275 / 815–889 C.E.). Albany: 2001, s. 91. ISBN 0-7914-4795-2. (ang.).
Hugh N. Kennedy: The Prophet and the Age of the Caliphates. The Islamic Near East from the sixth to the eleventh century. Londyn: Longman, 2004. ISBN 0-582-40525-4. (ang.).
Loading ...