Al-Mustadi ibn Isma’il
Al-Mustadi ibn Isma’il (arab. المستضيئ بن إسماعيل; urodził się prawdopodobnie w latach 90. XVII wieku, zmarł w 1759 roku w Sidżilmasa, obecnie znane jako Ar-Risani) był sułtanem Maroka z dynastii Alawitów w latach 1738–1740, 1742–1743 oraz 1747–1748.
Życiorys
Był synem Maulaja Isma’ila i otrzymał prywatne wykształcenie. Po śmierci ojca wybuchły walki pomiędzy siedmioma braćmi o przejęcie władzy. Po raz pierwszy został proklamowany sułtanem 24 czerwca 1738 roku po obaleniu swojego brata, Muhammada II ibn Isma’ila. Wszedł do Fezu 13 lipca, co pozwoliło mu realnie przejąć władzę. W lutym 1740 roku został pozbawiony tronu przez kolejnego brata, Abd Allaha ibn Isma’il, który w następnym roku sam stracił władzę na rzecz Zajn al-Abidina. Al-Mustadi jeszcze dwukrotnie odebrał tron Abd Allahowi ibn Ismailowi: pierwszy raz między lutym 1742 a majem 1743, a drugi między lipcem 1747 a październikiem 1748. Po tych wydarzeniach zaniechał starań o władzę i osiedlił się w Sidżilmasie, gdzie zmarł w 1759 roku. Został tam także pochowany.
Loading ...