Al-Murassas (arab. المُرَصَّص) – to nieistniejąca już wieś arabska, która znajdowała się w dystrykcie Bajsan w Mandacie Palestyny. Została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, w wyniku ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 16 maja 1948 roku.
Położenie
Al-Murassas usytuowana była na południowym końcu płaskowyżu Ramot Jissachar, w górze Doliny Charod. Wieś oddalona była o 7 kilometrów na północny zachód od miasta Bajsan. Z danych z 1945 roku wynika, że do wsi należało 1447,7 ha ziemi, a jej mieszkańców było wówczas 460.
Historia
Data założenia wioski nie jest znana. Po I wojnie światowej, w 1918 roku, Palestyna znalazła się pod brytyjskim panowaniem, które w 1921 roku przekształciło region w Mandat Palestyny. Umożliwiło to rozwój żydowskiego osadnictwa w tym rejonie. W latach 20. XX wieku organizacje syjonistyczne zaczęły nabywać grunty w okolicy. W okresie brytyjskiego panowania, al-Murassas była małą wsią, której mieszkańcy utrzymywali się głównie z upraw zbóż.
Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181, przyjęta 29 listopada 1947 roku, przyznawała te tereny państwu żydowskiemu. Na początku I wojny izraelsko-arabskiej syjoniści obawiali się, że pobliskie arabskie wioski mogą być wykorzystywane przez Arabów do działań wojskowych. W związku z tym, 16 maja 1948 roku, siły Hagany (Brygada Golani) zajęły al-Murassas, wysiedlając jej mieszkańców, a następnie wyburzając wszystkie domy.
Miejsce obecnie
Obszar wioski al-Murassas pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zostały przejęte przez kibuce Bet ha-Szitta i Sede Nachum. Palestyński historyk Walid al-Chalidi opisał pozostałości wsi al-Murassas w następujący sposób: