Al-Mazza
Al-Mazza (arab. المزة) to jedna z piętnastu dzielnic Damaszku, stolicy Syrii. Przez tę dzielnicę przebiega główna ulica Fajiz Mansur, znana również jako autostrada Al-Mazza. Geograficznie obszar ten jest zdominowany przez górę Mazza, na której znajduje się Pałac Prezydencki. W przeszłości była to podmiejska wieś, założona przez imigrantów z Jemenu w okresie od VII do VIII wieku, w czasach kalifatu Umajjadów.
Forteca, więzienie i lotnisko
W czasach krucjat na wzgórzu Mazza zbudowano zamek, który w czasie francuskiego mandatu przekształcono w twierdzę oraz więzienie. Był to jeden z najdłużej działających zakładów karnych w Syrii.
Więzienie mogło pomieścić około 1000 osób i składało się z 60 izolatek (o wymiarach 1,5×2 metry), pokoi przesłuchań oraz miejsc do tortur. Osadzeni długoterminowo mieli do dyspozycji 12 dużych cel (6×12 m) lub 12 małych (2×3 m).
Placówka została zamknięta w listopadzie 2000 roku, po ujawnieniu sytuacji więźniów politycznych oraz apelu 99 syryjskich intelektualistów z 27 września 2000. Wcześniej więzienie było „tradycyjnym” miejscem osadzania (i egzekucji) wewnętrznych więźniów politycznych, od momentu pierwszych zamachów stanu w 1949 roku.
W dzielnicy powstało również wojskowe lotnisko.
Od XIX wieku
Już w XIX wieku Al-Mazza była uznawana za przedmieścia Damaszku. W okolicy znajdowało się wiele winnic oraz sadów oliwnych i owocowych, nawadnianych z rzeki Barada.
Dynamiczny rozwój Al-Mazzy rozpoczął się w 1958 roku, za czasów unii egipsko-syryjskiej pod przewodnictwem prezydenta Abdel Nasera, kiedy zaplanowano budowę dzielnicy mieszkalnej wzdłuż trasy wylotowej do Beirutu (obecnie Fajiz Mansur), znanego jako projekt Abdel Nasera. W ramach tego projektu powstało wiele wysokich budynków mieszkalnych w stylu wielkiej płyty.
Po wojnie sześciodniowej, w trakcie której ulica była używana jako zapasowy pas startowy, przekształcono ją w szeroką aleję.
Od czasów rządów partii Baas w Al-Mazzie zbudowano wiele obiektów mieszkalnych oraz rządowych. Do 1984 roku znajdowały się tam koszary Kompanii Obrony.
W latach 70. dzielnica stała się popularna dzięki rozbudowie uniwersytetu oraz korzystnemu położeniu w kierunku Libanu.
W 1990 roku na górze Mazza zakończono budowę Kasr asz-Szab – pałacu prezydenckiego, który zaprojektowano w latach 1975–1979 przez Kenzō Tange na zlecenie Hafiza al-Asada. Ta rozległa, modernistyczna budowla została wzniesiona głównie z białego marmuru.
Po roku 2011
Do rozpoczęcia wojny domowej Al-Mazza była postrzegana jako dzielnica zamożnych mieszkańców, z licznymi sklepami, restauracjami oraz hotelami. Mieściły się tam biura ONZ, ambasady (w tym Australii, Austrii, Czech, Iranu, Jemenu, Grecji, Kanady, Kuby, Maroka i Tunezji) oraz domy dyplomatów. Z racji bliskości lotniska, dzielnica stała się miejscem intensywnych walk, w tym wielokrotnych ataków rakietowych.
Niemniej jednak, istniało tam także wiele nielegalnie wzniesionych budynków przez osoby ubogie, imigrantów i uchodźców. We wrześniu 2012 roku prezydent Baszszar al-Asad wydał dekret nr 66, dotyczący utworzenia dwóch nowych stref planowania przestrzennego, które były zajęte przez nielegalne budownictwo i rzekomo miały być obszarami działalności grup zbrojnych i terrorystycznych. Zgodnie z raportem Human Rights Watch, między grudniem 2012 a lipcem 2013 roku wyburzono około 3000 budynków na obszarze ponad 41 hektarów w pobliżu lotniska. W planach przewidywano jednak działania wojskowo-polityczne, gdyż większość wysiedlonych mieszkańców była proopozycyjnymi Sunnitami.
Loading ...