Al-Mazar
Al-Mazar (arab. المَزار) to nieistniejąca wieś arabska, która znajdowała się w Dystrykcie Dżaninu w Mandacie Palestyny. Została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela, który miał miejsce 30 maja 1948 roku.
Położenie
Wieś Al-Mazar była zlokalizowana na płaskim, zaokrąglonym szczycie noszącym tę samą nazwę, który jest częścią wzgórz Gilboa, dominujących nad doliną Jezreel w Dolnej Galilei. Szczyt charakteryzował się stromymi zboczami, z łagodnym stokiem jedynie po stronie południowo-wschodniej. Znajdowała się na wysokości 400 m n.p.m., w odległości 9 km na północny wschód od miasta Dżanin. Według danych z 1945 roku, wieś dysponowała ziemiami o łącznej powierzchni 1450,1 ha, a jej populacja liczyła wówczas 270 mieszkańców.
Historia
Na terenie wioski spoczywają polegli z bitwy pod Ajn Dżalut, gdzie w 1260 roku Mamelucy pokonali wojska mongolskie. W czasach Imperium Osmańskiego, w 1799 roku wieś została spalona przez francuskie wojska pod dowództwem generała Napoleona Bonaparte.
W okresie brytyjskiego panowania Al-Mazar była małą wsią, której mieszkańcy zajmowali się uprawą zbóż, owoców oraz oliwek.
Na mocy Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 z dnia 29 listopada 1947 roku, obszar ten został przyznany państwu arabskiemu. Wieś Al-Mazar znalazła się na granicy z terytoriami żydowskimi, co spowodowało obecność sił Arabskiej Armii Wyzwoleńczej w czasie wojny domowej w Mandacie Palestyny. W kwietniu 1948 roku żydowskie siły Palmach podjęły nieudaną próbę likwidacji baz arabskich milicji w tej okolicy. W trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, 28 maja 1948 roku, izraelska armia rozpoczęła operację Erez, a 30 maja zajęła wieś Al-Mazar. W wyniku tego działania wszyscy jej mieszkańcy zostali wysiedleni, a domy wyburzone.
Miejsce obecnie
W miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się wieś Al-Mazar, w 1986 roku powstał moszaw Gan Ner.
Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości po Al-Mazar w następujący sposób: