Al-Masmija al-Kabira
Al-Masmija al-Kabira (arab. المسمية الكبيرة) to nieistniejąca już wieś arabska, która znajdowała się w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś ta została wyludniona i zniszczona w trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 9 lipca 1948 roku.
Położenie
Al-Masmija al-Kabira była usytuowana na nadmorskiej równinie. Z danych z 1945 roku wynika, że wieś zajmowała obszar o powierzchni 20 687 ha, a jej populacja wynosiła 2 520 osób.
Historia
W 1596 roku al-Masmija al-Kabira miała status niewielkiej wsi, w której mieszkało 385 osób. Mieszkańcy zajmowali się głównie uprawą pszenicy i jęczmienia, hodowlą kóz oraz produkcją miodu.
W czasach panowania Brytyjczyków wieś rozwijała się, stając się dużą osadą z dwoma meczetami. W 1922 roku powstała szkoła dla chłopców, do której w 1947 roku uczęszczało 307 uczniów. W 1944 roku zbudowano również szkołę dla dziewcząt, do której w 1947 roku uczęszczało 39 uczennic. W al-Masmija al-Kabira znajdowała się także klinika medyczna oraz stacja benzynowa, a w pobliżu usytuowana była brytyjska baza wojskowa.
W trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, w nocy z 8 na 9 lipca 1948 roku, Siły Obronne Izraela przeprowadziły operację An-Far, w wyniku której al-Masmija al-Kabira została zajęta i całkowicie wysiedlona.
Miejsce obecnie
Współczesny obszar, na którym niegdyś znajdowała się wieś, jest obecnie zajmowany przez obiekty administracyjne Samorządu Regionu Be’er Towijja. Pola uprawne w tej okolicy zajęły moszawy Bene Re’em, Chacaw i Jinnon.
Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości wioski al-Masmija al-Kabira w następujący sposób: „Pozostało kilka domów oraz dwie szkoły. Szkoła dla dziewcząt jest opuszczona, natomiast szkoła dla chłopców została przekształcona w obiekt dla izraelskiej armii. Niektóre domy są zamieszkane, inne pełnią funkcję magazynów. Jeden z domów został przekształcony w sklep, w którym sprzedawane są soki. Wszystkie budynki wykonane są z prostych betonowych elementów, z płaskimi dachami oraz prostokątnymi oknami i drzwiami… Izraelska stacja benzynowa znajduje się w tym samym miejscu, w którym niegdyś stała stacja wioski, będąca własnością Hasana Abd al-Aziza i Nimra Muhanna. Sąsiednie tereny są uprawiane przez izraelskich rolników.”