Al-Mansur ibn Buluggin (arab. المنصور إبن بلوجن) (? – zm. 995) był drugim władcą dynastii Zirydów w Ifrikiji, rządzącym w latach 984-995.
Objął tron w Ifrikiji po swoim ojcu, Bulugginie ibn Zirim (972-984). Mimo serii kampanii Zirydów przeciwko berberyjskim plemionom w Maroku, był zmuszony zrezygnować z prób trwałego podboju Fezu oraz Sidżilmasy. Niemniej jednak, zdołał umocnić pozycję Zirydów w środkowym Maghrebie, pokonując berberskie plemię Kutamów w 988 roku. Jego brat, Hammad ibn Buluggin, jako namiestnik Algierii, wypchnął berberyjskich Zenatów do Maroka.
W czasie rządów Al-Mansura nastąpiło coraz większe rozluźnienie zależności wasalnej od Fatymidów, co było wynikiem ich skupienia na obaleniu Abbasydów w Iraku.
Po jego śmierci na tron wstąpił jego syn Badis ibn Mansur (995-1016).