Al-Kubab
Al-Kubab (arab. القباب) to nieistniejąca już arabska wieś, która znajdowała się w Dystrykcie Ramli w Mandacie Palestyny. Wieś została opuszczona i zniszczona w trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku sił żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana w dniu 15 maja 1948.
Położenie
Al-Kubab leżała u wlotu do Doliny Ajalon. Z danych z 1945 roku wynika, że wieś miała powierzchnię 1391,8 ha, a jej populacja wynosiła wówczas 1980 mieszkańców.
Historia
Kronikarz Mujir al-Din al-’Ulaymi zanotował, że wieś Al-Kubab istniała już w 1483 roku.
W czasie panowania Brytyjczyków, Al-Kubab była średniej wielkości wsią, w której znajdował się jeden meczet. W 1921 roku powstała szkoła podstawowa dla chłopców, do której w 1947 roku uczęszczało 233 uczniów.
Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, w grudniu 1947 roku, wieś została zajęta przez arabskie milicje, które atakowały żydowską komunikację w okolicy. Z racji swojego położenia na strategicznej drodze z wybrzeża do Jerozolimy, wieś stała się miejscem intensywnych walk o możliwość przejazdu konwojów. Na początku I wojny izraelsko-arabskiej, 15 maja 1948 roku, wieś została zajęta przez siły żydowskiej organizacji Hagana, a wszyscy mieszkańcy zostali wysiedleni. W kolejnych miesiącach opuszczona wieś stała się świadkiem ciężkich walk izraelsko-jordańskich o kontrolę nad fortem Latrun. W dniu 13 września 1948 roku Siły Obronne Izraela zburzyły wszystkie domy wioski.
Miejsce obecnie
Na terenach byłej wioski Al-Kubab w 1949 roku powstał moszaw Miszmar Ajjalon, a w 1952 roku moszaw Kefar Bin Nun. W miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się wieś, obecnie rozciąga się las Lehi.
Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości wioski Al-Kubab w następujący sposób: „Jedynym ocalałym punktem orientacyjnym jest szkoła. Kilka kamiennych domów z prostokątnymi oknami i drzwiami nadal jest wykorzystywanych jako izraelskie domy”.
Loading ...