Albert William Kaline
Albert William Kaline (ur. 19 grudnia 1934, zm. 6 kwietnia 2020) był amerykańskim baseballistą, który przez 22 sezony grał na pozycji prawozapolowego w Major League Baseball.
Kariera sportowa
Kaline podpisał umowę jako wolny agent z Detroit Tigers 18 czerwca 1953 roku. Już tydzień później zadebiutował w meczu przeciwko Philadelphia Athletics. W sezonie 1955 po raz pierwszy wziął udział w All-Star Game, osiągając najlepszą średnią uderzeń w lidze wynoszącą 0,340. Zdobył także najwięcej uderzeń (200) oraz bazy ogółem (321). W głosowaniu na nagrodę MVP American League zajął 2. miejsce, ustępując jedynie Yogiemu Berrze z New York Yankees. W 1957 roku po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę.
W 1968 roku uczestniczył we wszystkich meczach World Series, w których Tigers pokonali St. Louis Cardinals 4–3 w serii rozgrywanej do czterech zwycięstw. 24 września 1974 roku w meczu z Baltimore Orioles osiągnął swoje 3000. uderzenie w karierze, stając się dwunastym zawodnikiem w historii MLB oraz drugim w historii klubu (pierwszym był Ty Cobb). Ostatni mecz zagrał 2 października 1974 roku.
W późniejszych latach był również sprawozdawcą meczów Tigers. W 1980 roku został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame.
Loading ...