Al Imran

Al Imran

Al Imran (arab. ‏آل عمران‎, pol. Rodzina Imrana) to trzecia sura w Koranie. Jest to sura medyńska, która została objawiona najprawdopodobniej w 3. roku hidżry. Zawiera 200 aja. Głównym tematem tej sury jest wszechmoc Boga; podkreśla się również, że poznanie prawdy o Nim jest możliwe jedynie poprzez objawienie. Kolejnym istotnym zagadnieniem poruszanym w tej surze są metody unikania grzechów. Wersety od 1 do 120 koncentrują się na odpieraniu zewnętrznych pokus, podczas gdy wersety 120–200 ukazują sposoby walki z wewnętrznymi pragnieniami.

Nazwa

Imran to arabski odpowiednik imienia Amram. W Koranie, podobnie jak w Biblii, Imran jest ojcem Mojżesza.

Ważne wersety

Niektóre kluczowe wersety z sury Al Imran:

• 3:3 Potwierdza, że zarówno Mojżesz, jak i Jezus byli prorokami i że ich nauki pochodziły od Allaha:

  On tobie zesłał Księgę z prawdą, stwierdzając prawdziwość tego, co już było przed nią. On zesłał niegdyś Torę i Ewangelię.

• 3:5 Wskazuje, że niektóre fragmenty Koranu należy interpretować alegorycznie:

  Między wierszami, które ją składają, jedne zawierają przykazania wyraźne i te są zasadą dzieła, inne zaś są w przenośniach. Ci, którzy mają skłonność do błędu i przywiążą się do tych ostatnich, zrobią odszczepieństwo, chcąc je tłumaczyć; Bóg sam zna ich tłumaczenie, ludzie zaś biegli w umiejętnościach odpowiedzą: my wierzymy w Koran, wszystko, co się w nim zawiera, pochodzi od Boga i to są słowa Jego mądrości.

• 3:68 Potępia antysemityzm, przypominając, że wśród Żydów są zarówno dobrzy, jak i źli ludzie, tak samo jak w innych narodach:

  Są i Żydzi, którym talent poruczyć możesz, a wiernie tobie oddanym będzie; są inni, z których rąk szeląga pożyczonego bez trudności nie odbierzesz.

• 3:84 Szczegółowo opisuje wiarę, która jest nakazana muzułmanom:

  Powiedz: „Wierzymy w Boga i w to, co nam zesłał, i w to, co zostało zesłane Abrahamowi i Isma`ilowi, Izaakowi i Jakubowi, jak i plemionom; i w to, co zostało dane Mojżeszowi, Jezusowi i prorokom – od ich Pana. My nie robimy rozróżnienia między żadnym z nich i jesteśmy Jemu całkowicie poddani.”