Al Green
Al Green, właściwie Albert Leornes Greene (urodzony 13 kwietnia 1946 roku w Dansby, Arkansas), to amerykański piosenkarz, znany jako przedstawiciel gatunku soul. Jego największa popularność przypadła na lata 70. XX wieku. Ponadto jest pastorem w zielonoświątkowym kościele Full Gospel Church Tabernakulum. Inspirację czerpał od Otisa Reddinga.
Kariera
Al Green rozpoczął swoją przygodę z muzyką w wieku dziewięciu lat, śpiewając z rodzeństwem w zespole Green Brothers. Gdy w jego życiu pojawiły się wpływy nieewangeliczne, szczególnie Jackiego Wilsona, jego ojciec postanowił usunąć go z grupy, kiedy miał szesnaście lat.
Później Al Green dołączył do zespołu The Creations, który zmienił nazwę na Al Green and the Soul Mates. W 1967 roku nagrali singiel „Back Up Train”, który osiągnął 5. miejsce na liście przebojów R&B.
W latach 1981-1989 Green skupił się na nagrywaniu albumów gospel.
W 1995 roku Al Green został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.
W 2009 roku nagrał utwór „People Get Ready” z Heather Headley, który znalazł się na albumie gospel z różnymi artystami, zatytułowanym Oh Happy Day: An All-Star Music Celebration.
Życie prywatne
18 października 1974 roku jego dziewczyna, Mary Woodson, najpierw oblała go wrzącą kaszą, a następnie popełniła samobójstwo strzelając do siebie w sypialni jego domu w Memphis.
15 czerwca 1977 roku Green ożenił się z Shirley Green (z domu Kyles) w Memphis. Shirley, pochodząca z Chicago, była jedną z jego wokalistek wspierających oraz pracownikiem w jego kościele. Para ma trzy córki. Shirley złożyła pierwszy pozew o rozwód w 1978 roku, powołując się na okrucieństwo oraz niemożliwe do pogodzenia różnice. Ponownie złożyła wniosek w 1981 roku, oskarżając Greena o przemoc domową przez całe małżeństwo.
We wrześniu 2013 roku zgłoszono zaginięcie jego siostry, Maxine Green, w domu opieki w Grand Rapids w stanie Michigan. Córka Maxine, Lasza, stwierdziła, że Al Green nie skontaktował się z rodziną w sprawie siostry. Na marzec 2020 roku Maxine wciąż pozostawała zaginiona.
Sukcesy
Al Green otrzymał 21 nominacji do nagród Grammy, zdobywając 11, w tym nagrodę Grammy Lifetime Achievement Award w 2002 roku. Dwie jego piosenki, „Let’s Stay Together” oraz „Take Me To the River”, znalazły się w Galerii Sław Grammy.
Dyskografia
- 1967 Back Up Train
- 1970 Green Is Blues
- 1971 Gets Next to You
- 1972 Let’s Stay Together
- 1972 I’m Still in Love With You
- 1973 Call Me
- 1973 Livin’ for You
- 1974 Al Green Explores Your Mind
- 1975 Al Green Is Love
- 1976 Full of Fire
- 1976 Have a Good Time
- 1977 The Belle Album
- 1978 Truth N’ Time
- 1978 Simply Beautiful
- 1980 The Lord Will Make a Way
- 1981 Higher Plane
- 1981 Highway to Heaven
- 1981 Tokyo Live
- 1982 Precious Lord
- 1983 The Christmas Album
- 1983 I’ll Rise Again
- 1985 Going Away
- 1985 He Is the Light
- 1986 Trust in God
- 1986 White Christmas
- 1987 Soul Survivor
- 1989 I Get Joy
- 1992 Love Is Reality
- 1993 Gospel Soul
- 1995 Your Heart’s in Good Hands
- 2001 Feels Like Christmas
- 2003 I Can’t Stop
- 2008 Lay it down