Al-Ghubaja at-Tahta
Al-Ghubaja at-Tahta (arab. الغبية التحتا) to nieistniejąca już wieś arabska, która znajdowała się w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Wieś została zniszczona i opustoszała w wyniku wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku żydowskiej Hagany, który miał miejsce 8 kwietnia 1948 roku.
Położenie
Al-Ghubaja at-Tahta była usytuowana na wschodnich stokach wzgórz Wyżyny Manassesa, powyżej Doliny Jezreel. Znajdowała się na wysokości 110 metrów n.p.m., w odległości 28 kilometrów na południowy wschód od miasta Hajfa. Zgodnie z danymi z 1945 roku, wieś obejmowała obszar o powierzchni 1213,9 ha, a jej populacja wynosiła wówczas 1130 mieszkańców.
Historia
Data założenia wioski nie jest znana. W okresie panowania osmańskiego, w 1888 roku, w Al-Ghubaja at-Tahta powstała szkoła podstawowa dla chłopców. Po I wojnie światowej, w 1918 roku, cała Palestyna znalazła się pod brytyjskim panowaniem, co doprowadziło do utworzenia Mandatu Palestyny. W tym czasie Al-Ghubaja at-Tahta była znaczącą wsią, której mieszkańcy zajmowali się uprawą zbóż i posiadali własny meczet. W latach 20. XX wieku żydowskie organizacje syjonistyczne zaczęły nabywać okoliczne tereny, co doprowadziło do powstania w 1926 roku sąsiedniego kibucu Miszmar ha-Emek. Od początku istnienia kibucu relacje z jego arabskimi sąsiadami były napięte, co skutkowało wieloma atakami ze strony Arabów na kibuc.
Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181, przyjęta 29 listopada 1947 roku, przewidywała podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Plan ten przyznawał teren Al-Ghubaja at-Tahta nowemu państwu żydowskiemu. Żydzi zaakceptowali ten plan, jednak Arabowie następnego dnia zapoczątkowali wojnę domową w Mandacie Palestyny. Od samego początku konfliktu wieś była wykorzystywana przez arabskie milicje, które uniemożliwiały żydowską komunikację w regionie. 4 kwietnia 1948 roku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zaatakowały sąsiadujący kibuc Miszmar ha-Emek, co zapoczątkowało dziesięciodniową bitwę o ten kibuc. Po odparciu ataku, Żydzi przeszli do kontrataku i 8 kwietnia zdobyli Al-Ghubaja at-Tahta, wysiedlając wszystkich jej mieszkańców i niszcząc ich domy.
Miejsce obecnie
Obszar, na którym znajdowała się Al-Ghubaja at-Tahta, pozostaje opuszczony. Jednakże pola uprawne wioski zostały przejęte przez sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości wioski, stwierdzając: „Nie zidentyfikowano żadnych śladów po domach”.
Przypisy
Bibliografia
Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
Loading ...