Al-Faludża
Al-Faludża (arab. الفالوجة) to nieistniejąca już wieś arabska, która znajdowała się w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona w trakcie I wojny izraelsko-arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela, który miał miejsce 1 marca 1949.
Położenie
Al-Faludża usytuowana była na granicy wzgórz Szefeli oraz nadmorskiej równiny, na północny wschód od miasta Gaza. Zgodnie z danymi z 1945 roku, wieś posiadała obszar wynoszący 38 038 ha, a jej populacja liczyła 4670 mieszkańców.
Historia
Początkowo w tym miejscu istniała osada o nazwie Zurajk al-Chandak, która zyskała nową nazwę na cześć przywódcy sufizmu, Szahaby ad-Din al-Faludży, który przybył tu w XIV wieku z Iraku.
W 1596 roku Al-Faludża była wsią średniej wielkości, w której mieszkańcy uprawiali pszenicę, jęczmień, sezam, owoce, a także hodowali kozy i bawoły wodne.
W okresie brytyjskiego panowania Al-Faludża szybko się rozwijała. W 1919 roku powstała szkoła podstawowa dla chłopców, a w 1947 roku uczęszczało do niej 520 uczniów. Dla dziewcząt założono szkołę w 1940 roku, która w 1943 roku miała 83 uczennice. W wiosce znajdował się także meczet. Od 1922 roku wieś miała własny Arabski Komitet Narodowy, który zajmował się sprawami społecznymi i ekonomicznymi lokalnej społeczności arabskiej. Zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181, Al-Faludża miała być częścią arabskiego państwa w Palestynie.
Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, dnia 14 marca 1948 roku, mieszkańcy Al-Faludży zaatakowali żydowski konwój, w wyniku czego zginęło 37 Arabów i 7 Żydów. Konwój był eskortowany przez członków żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana.
Na początku I wojny izraelsko-arabskiej, 1 czerwca 1948 roku, oddziały egipskie zajęły Al-Faludżę. Egipska kolumna licząca około 4 tys. żołnierzy rozłożyła obozowisko w rejonie wiosek Al-Faludża i Irak al-Manszija. W październiku izraelskie wojska otoczyły Egipcjan, tworząc tzw. „kieszeń Al-Faludży”. Zawarte 24 lutego 1949 roku zawieszenie broni między Izraelem a Egiptem umożliwiło Egipcjanom wycofanie swoich wojsk z okrążenia. 26 lutego egipska kolumna swobodnie wycofała się w kierunku półwyspu Synaj, a większość arabskich cywili także opuściła teren. 1 marca Izraelczycy zajęli obie arabskie wsie, co stanowiło naruszenie warunków zawieszenia broni. Izraelscy żołnierze zaczęli przymuszać arabskich cywilów do opuszczenia wiosek. Obserwator ONZ Ralph Bunche raportował, że zastraszanie cywilów obejmowało przypadki pobicia, kradzieży oraz próby gwałtu. W wyniku tych działań wszyscy mieszkańcy opuścili swoje wioski do 22 kwietnia, a 27 kwietnia Izraelczycy przystąpili do wyburzania domów.
Miejsce obecnie
Na terenach niegdyś należących do Al-Faludży w 1954 roku powstało miasto Kirjat Gat.
Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości wioski Al-Faludży następująco: „Fundamenty meczetu oraz fragmenty ścian są widoczne w miejscu Al-Faludży; są porozrzucane wokół lokalizacji meczetu. Zniszczona cysterna jest dobrze widoczna, a wokół rosną drzewa oliwne. Na terenie wioski oraz okolicznych pól zbudowano izraelską bazę wojskową z lotniskiem.”