Al-Dżalama
Al-Dżalama (arab. الجلمة) to nieistniejąca już wieś arabska, która znajdowała się w Dystrykcie Tulkarm w Mandacie Palestyny. Została wyludniona podczas I wojny izraelsko-arabskiej przez Siły Obronne Izraela w dniu 1 marca 1950 roku.
Położenie
Wieś leżała na zachodnim brzegu Wadi Dżalama, w odległości 8,5 km na północ od Tulkarm.
Historia
W czasach krzyżowców wieś nosiła nazwę Gelenne. W 1265 roku została podbita przez Mameluków, a sułtan Bajbars włączył ją do swojego emiratu. Na koniec XIX wieku Al-Dżalama opisana została jako niewielka ceglana wieś na stoku małej góry. Współczesna wieś powstała w wyniku migracji rolników z pobliskiego Attil, którzy posiadali tu grunty. W 1945 roku mieszkały tu 70 osób, głównie z rodzin Nadaf i Daqqua.
W związku z tym, że nowa wieś powstała na miejscu starszej, podczas budowy domów wykorzystano niektóre pozostałości archeologiczne. Budynki wznoszone były głównie z cegły i kamienia, a w latach 30. i 40. XX wieku niektóre z nich wykonano z betonu. Mieszkańcy, którzy byli muzułmanami, uprawiali m.in. arbuzy i pomarańcze.
Mieszkańcy wioski zostali zmuszeni do ucieczki przez Haganę 8 lutego 1948 roku, a całkowita ewakuacja miała miejsce 1 kwietnia 1950 roku. Wieś została całkowicie zniszczona przez Izraelczyków. Obecnie na tym terenie pozostała jedynie sterta głazów, a część obszaru zajmuje kibuc Lahawot Chawiwa.