Al-Dżaladija
Al-Dżaladija (arab. الجلدية) to nieistniejąca już wieś arabska, która znajdowała się w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Została wyludniona oraz zniszczona w wyniku I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela, który miał miejsce 9 lipca 1948 roku.
Położenie
Al-Dżaladija leżała na nadmorskiej równinie. Z danych z 1945 roku wynika, że wieś zajmowała teren o powierzchni 4329 ha, a jej populacja wynosiła wówczas 360 osób.
Historia
W czasach krzyżowców na tym obszarze zbudowano zamek obronny Geladia.
W 1596 roku al-Dżaladija była małą wsią z populacją wynoszącą 88 osób. Mieszkańcy zajmowali się uprawą pszenicy, jęczmienia, sezamu, winorośli oraz owoców, a także hodowlą kóz i produkcją miodu.
Podczas brytyjskiego panowania al-Dżaladija rozwijała się jako niewielka wieś. W 1945 roku w meczecie, który został zbudowany w 1890 roku, uruchomiono szkołę podstawową dla chłopców, do której uczęszczało 43 uczniów.
W trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, w nocy z 8 na 9 lipca 1948 roku, Izraelczycy rozpoczęli operację „An-Far”, w wyniku której zajęli wieś al-Dżaladija. Wszyscy mieszkańcy zostali wysiedleni, a ich domy zniszczone.
Miejsce obecnie
Obszar, na którym znajdowała się wieś, pozostaje opuszczony, a tereny uprawne zajmuje moszaw Zerachja.
Palestyński historyk Walid Chalidi opisał pozostałości wioski al-Dżaladija w następujący sposób: „Na miejscu pozostają jedynie nieliczne palmy, drzewa figowe i chlebowe”.
Loading ...