Al-Chunajzir
Al-Chunajzir (arab. الخنيزر) to nieistniejąca już arabska wieś, która znajdowała się w Dystrykcie Bajsan w Mandacie Palestyny. Wieś została opuszczona i zniszczona w trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela, który miał miejsce 20 maja 1948 roku.
Położenie
Al-Chunajzir usytuowana była w południowej części Doliny Bet Sze’an. Miejscowość leżała w depresji rzeki Jordan na wysokości -200 metrów p.p.m., około 10 kilometrów na południe od miasta Bajsan. Z danych z 1945 roku wynika, że wieś obejmowała obszar o powierzchni 310,7 ha, a jej populacja wynosiła 260 mieszkańców.
Historia
Data założenia wioski al-Chunajzir nie jest znana. W czasach brytyjskiego panowania, wieś była niewielką osadą, w której mieszkańcy zajmowali się uprawą zbóż. Na wschód od wsi, w 1937 roku, powstał żydowski kibuc Tirat Cewi.
Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181, przyjęta 29 listopada 1947 roku, przyznała te terytoria państwu żydowskiemu. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, 16 lutego 1948 roku, sąsiedni kibuc Tirat Cewi został zaatakowany przez arabski oddział pod dowództwem Fauziego al-Kawukdżiego. W wyniku ciężkich walk zginął jeden obrońca oraz 57 napastników. Po nieudanym ataku, większość mieszkańców okolicznych wiosek uciekła z obawy przed żydowską zemstą. W trakcie I wojny izraelsko-arabskiej, 20 maja 1948 roku, izraelscy żołnierze zajęli opuszczoną wieś al-Chunajzir, a wszystkie jej domy zostały zniszczone.
Miejsce obecnie
Obszar wioski al-Chunajzir został przekształcony w pola uprawne kibucu Tirat Cewi. Palestyński historyk Walid Chalidi opisuje pozostałości wioski al-Chunajzir w następujący sposób: „Jedynym zabytkiem jest cmentarz znajdujący się na północnym Tell Abu al-Fare. Na północy i zachodzie znajdują się źródła Ujun Umm al-Faraj i Ajn al-Chunajzir.”