Al-Chums (Al-Khums)
Al-Chums, znane również jako Al-Khums, to miasto położone w północno-zachodniej Libii, nad brzegiem Morza Śródziemnego, oddalone o 120 km na wschód od Trypolisu. Jest to jeden z ważniejszych ośrodków administracyjnych w regionie, zamieszkiwane przez około 207 tysięcy osób. Nazwa „Al-Chums” w języku arabskim oznacza „jedna piąta” lub „piąta część”, co prawdopodobnie odnosi się do „piątej części” łupów, które wodzowie muzułmańscy mieli obowiązek przekazywać wspólnocie po zwycięskich kampaniach. Między Al-Chums a Zliten znajduje się ujście jedynej stałej rzeki w Libii, Wadi Ka’am, która zaczyna swój bieg na wzgórzach w okolicy Misallaty jako Wadi Tareglat, a następnie płynie pod ziemią, by pojawić się na powierzchni na odcinku kilku kilometrów przed ujściem do morza.
Ruiny Leptis Magna
Na obrzeżach Al-Chums znajdują się ruiny starożytnego miasta Leptis Magna, które jest znane jako miejsce narodzin cesarza rzymskiego Septymiusza Sewera (193-211), założyciela dynastii Sewerów rządzącej Imperium Rzymskim w latach 193-235.
Zabytki sprzed inwazji Włochów (1911)
W Al-Chums znajdują się najstarsze meczety, w tym meczet asz-szajcha Ahmada Ibn Muhammad Ibn Dżuha, zbudowany około 1590 roku (999 roku ery hidżry), który posiada przylegający grobowiec (darih). Innym ważnym obiektem jest meczet Masdżid al-basza, wzniesiony w 1904 roku (1322 roku ery hidżry), tuż przed inwazją Włoch na Libię (1911–1912). Warto również zwrócić uwagę na meczet na trasie z Al-Chums do Suk al-Chamis, usytuowany około 16 km na wschód od miasta, noszący imię asz-szajcha Alego al-Fardżani (zm. 1573). Meczet, mający ponad 400 lat, przeszedł wiele przebudów i składa się z dziedzińca, sali modłów z mihrabem i minbarem, umywalni do ablucji rytualnych, jednego minaretu, grobowca (darih) oraz pomieszczenia do nauki (zawija). Latem 1866 roku zainstalowano pierwszą linię telegraficzną z Trypolisu do Al-Chums.
Polonica
W latach 1986–1998 w okolicach Al-Chums funkcjonowała baza polskiego Przedsiębiorstwa Eksportu Budownictwa Komunikacyjnego Dromex S.A., gdzie mieszkało kilkuset polskich inżynierów i robotników. Pracowali oni nad budową dróg, mostów oraz innych elementów infrastruktury.
Przypisy
Bibliografia
[[Ettore Rossi: Libia munzu al-fath al-arabi hatta sana 1911, [tłum.:] Chalifa Muhammad at-Tajlasi, b.d., b.m.]]
Haynes D.E.L.: An archeological and historical guide to the pre-Islamic antiquities of Tripolitania, Roma 1981
[[Mausu’a al-asar al-islamija fi Libia al-dżuz al-awwal [Encyklopedia zabytków muzułmańskich w Libii],[موسوعة الآثار الاسلامية في ليبيا الجزء الاول] ,[praca zbiorowa] b.d., b.m.]]
Loading ...