Außenlager Bolkenhain
Außenlager Bolkenhain to niemiecki podobóz KL Gross-Rosen, który został utworzony w sierpniu 1944 roku w miejscowości Bolków (niem. Bolkenhain). Obóz ten znajdował się na Wzgórzu Ryszarda, przy drodze prowadzącej do wsi Wolbromek. Składał się z 13 baraków i mógł pomieścić maksymalnie 1500 więźniów, w większości Żydów z Polski, Niemiec, Czech, Francji oraz Węgier. Warunki panujące w obozie były niezwykle trudne. Na czoło obozu stał Lagerführer, SS Oberscharfführer Fritz Wolf, a samorząd więzienny kierował Lagerälteste Hans Henschel.
Stan więźniów na początku 1945 roku
Na początku 1945 roku w obozie przebywało około 500 więźniów. W tym okresie VDR borykał się z problemami z dostępem do surowców, co zmusiło więźniów do pracy przy budowie dróg oraz wyrębie drzew.
Evakuacja i transport
Oboz funkcjonował do połowy lutego 1945 roku, kiedy to zdrowi więźniowie zostali ewakuowani do Arbeitslager Hirschberg (dzisiaj Jelenia Góra). Po dwóch tygodniach w AL Hirschberg, więźniowie przeszli pieszo przez Szklarską Porębę i Jakuszyce, docierając do stacji kolejowej w Libercu. Po załadunku do wagonów towarowych zostali przewiezieni do KL Buchenwald. W trakcie transportu do grupy dołączyli również więźniowie z AL Reichenau.
Praca więźniów
Większość osadzonych w obozie pracowała w zakładach Vereinigte Deutsche Metallwerke (VDM), które wówczas zajmowały się produkcją części lotniczych. W obozie przebywali także więźniowie przywiezieni z Płaszowa. Na początku 1945 roku do Bolkenhain przybyło dodatkowe 200 więźniów z Auschwitz-Birkenau.