Al-Batrun
Al-Batrun (arab. البترون; gr. Βοτρύς, Botrys) to miasto w Libanie, położone na wybrzeżu Morza Śródziemnego, na południe od przylądka Ras asz-Szaka, w odległości 54 km na północ od Beirutu i 33 km na południe od Trypolisu. Jest to siedziba dystryktu Al-Batrun, który zamieszkuje około 11 tysięcy osób (dane z 2006 roku). Miasto posiada niewielki port rybacki, usytuowany wokół małej zatoki, a także jest ośrodkiem produkcji owoców. W czasach starożytnych oraz średniowiecznych Al-Batrun słynęło z produkcji wyśmienitych win. Obecnie jest zamieszkane głównie przez maronitów i pełni rolę siedziby biskupa maronickiego. Wśród zabytków znajdują się: rzymski amfiteatr wykuty w skale, maronicka katedra świętego Stefana z XIX wieku, prawosławna cerkiew świętego Jerzego z XIII wieku oraz kaplica Matki Boskiej Morza (Sadijjat al-Bahr).
Historia
Okolice Al-Batrun były zamieszkane już od czasów neolitu. Miejscowość jest wymieniana w tabliczkach z Tall al-Amarna datowanych na XIV wiek p.n.e. W IX wieku p.n.e. król Tyru Etbaal I zbudował w mieście cytadelę. Al-Batrun należało do ligi miast fenickich, a jego istnienie potwierdzają starożytni geografowie, tacy jak Strabon, Pliniusz i Ptolemeusz. W czasach rzymskich miasto leżało w prowincji Phoenicia Prima. Już w V wieku Al-Batrun stało się siedzibą biskupstwa, będącego sufraganią Tyru w patriarchacie Antiochii. W 551 roku miasto zostało poważnie zniszczone przez trzęsienie ziemi. W okresie krzyżowców (1104–1289), znane jako Le Boutron, było ośrodkiem Lenna Świętych Gór w hrabstwie Trypolisu, które kontrolowane było przez prowansalski ród Agout, a później przez pizańskiego kupca Plebanusa. Od 1518 do 1918 roku Al-Batrun znajdowało się w granicach imperium osmańskiego.
Linki zewnętrzne
Widoki miasta
