Al-Araf
Al-Araf (arab. ٱلأعراف, al-ʾAʿrāf; znaczenie: Wzniesienia, Wzniesione Krawędzie, Przegrody) to siódma sura Koranu. Liczy ona 206 wersetów (ajat) i jest jedną z dłuższych sur w tej świętej księdze. Została objawiona w Mekce, na końcu okresu mekkańskiego, czyli około lat 618–620 n.e.
Pochodzenie nazwy
Nazwa tej sury pochodzi z wersetu 46:
W tłumaczeniu Józefa Bielawskiego brzmi: „Między nimi jest zasłona, a na wzniesionych krawędziach – ludzie, którzy poznają wszystkich po ich znamionach. Oni będą wołać do mieszkańców Ogrodu: „Pokój wam!” Oni tam jednak nie wchodzą, chociaż bardzo tego pragną.”
Natomiast w tłumaczeniu Musy Çaxarxana Czachorowskiego: „Pomiędzy nimi będzie zasłona, a na przegrodach ludzie, którzy rozpoznają każdego po jego znamionach. Oni zawołają do mieszkańców Raju: „Pokój wam!” Nie wchodzą jednak do niego, ale bardzo tego pragną.”
Podobnie jak w przypadku nazw większości sur w Koranie, nazwa Al-Araf nie odnosi się bezpośrednio do tematu całej sury. Jest to rodzaj słowa-klucza, używanego do odróżnienia tej sury od innych.
Loading ...