Al-Anam

Al-Anam (arab. ‏ٱلأنعام‎, al-ʾanʿām, pol. Trzody) to szósta sura Koranu. Zawiera 165 wersetów – ajatów. Jest to sura mekkańska, która, jak się przyjmuje, została objawiona w całości w ostatnim roku okresu mekkańskiego. Uznawana jest za jedną z najdłuższych sur w Koranie.

Pochodzenie nazwy sury

Nazwa tej sury pochodzi z wersetów 136-139, gdzie krytykowane są przesądy politeistów dotyczące różnych rodzajów trzód oraz ich mięsa. W podobny sposób, jak w przypadku większości nazw sur w Koranie, nazwa Anam nie odnosi się bezpośrednio do tematu całej sury. Jest to raczej słowo-klucz, które służy do odróżnienia tej sury od innych.

Główne postaci i motywy wymienione w surze

Allah
Niewierzący
Ludzie Księgi (Żydzi i Chrześcijanie)
fałszywe bożki
trzody
Ibrahim (Abraham)
Prorok Muhammad (Mahomet) – nie bezpośrednio z imienia
Isaac (Izajasz)
Jacob (Jakub)
Nuh (Noe)
Dałud (Dawid)
Sulejman (Salomon)
Job (Hiob)
Yusuf (Józef)
Musa (Mojżesz)
Harun (Aaron)
Zakarijja (Zachariasz)
Yahya (Jan Chrzciciel)
Isa (Jezus)
Ilias (Eliasz)
Lut (Lot)
Dżiny
Szatan
Ludzie

Niektóre tematy i wątki w surze

Apel do wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa o uznanie Koranu oraz Mahometa jako Objawienia od Boga Jedynego – Allaha
Wszechmoc Allaha
Allah a fałszywe bożki
Allah zabiera dusze ludzi podczas snu
Historia Ibrahima (Abrahama)
Krytyka przesądów związanych z trzodami