Akwamaryn
Akwamaryn (łac. aqua marina „woda morska”) to minerał będący krzemianem glinu oraz berylu. Jest to kamień szlachetny o barwie błękitnej lub niebieskozielonej, co zależy od zawartości domieszek żelaza. Akwamaryn jest przezroczystą odmianą berylu.
Nazwa akwamaryn została wprowadzona przez Anselmusa de Boodt w 1609 roku w jego dziele Gemmarum et Lapidum Historiia.
Właściwości
Akwamaryn charakteryzuje się pewnymi specyficznymi cechami:
- Inkluzje – występują długie, równolegle ułożone kanalików do ścian słupa kryształu, często wypełnione roztworem, który nadaje kryształom brązowe zabarwienie. Mogą się tam również znajdować pęcherzyki powietrza. W niektórych kryształach obecne są kropelki cieczy ułożone w kształcie gwiazdy.
- Akwamaryn zawiera kryształy biotytu, flogopitu, rutylu, pirytu, hematytu, ilmenitu oraz turmalinu.
- Barwę uzyskuje dzięki domieszkom żelaza.
- Najczęściej występuje w formie sześciobocznych słupów oraz dwuścianów podstawowych, rzadziej w postaci podwójnych piramid.
- Rzadko tworzy zbliźniaczenia.
- Nie wykazuje luminescencji oraz nie jest radioaktywny.
- Nie posiada fluorescencji UV.
- Wykazuje pleochroizm od słabego do wyraźnego.
- Ma niską dyspersję wynoszącą 0,014.
- Jest przezroczysty do półprzezroczystego.
- Dwójłomność wynosi od 0.005 do 0.007.
- Charakterystyczny wygląd na tle niemetalicznej powierzchni; w zależności od ustawienia kryształu może wydawać się niebieski lub bezbarwny (dichroizm – dwubarwność). Niektóre okazy mogą posiadać efekt kociego oka, a bardzo rzadko – asteryzm w kształcie sześcioramiennej gwiazdy.
Występowanie
Akwamaryn występuje w skałach granitowych, szczególnie w pegmatytach i skałach hydrotermalnych. Towarzyszą mu zazwyczaj minerały takie jak muskowit, szerlit, albit, kwarc, kwarc dymny, skalenie, mikroklin, fluoryt oraz morganit.
Miejsca występowania
Akwamaryn można znaleźć w różnych lokalizacjach na świecie, w tym:
- Brazylia – szczególnie w Minas Gerais, Rio Grande do Norte oraz Ceará (najcenniejsze złoża)
- Pakistan – Ousso
- USA – Maine, Connecticut, Karolina Północna, Kolorado, Wyoming
- Rosja – Syberia (Mursińsk), Ural
- Madagaskar – najlepsze ciemnoniebieskie kryształy akwamarynu
- Kolumbia
- Sri Lanka
- Namibia
- Nigeria
- Afryka południowo-wschodnia
- Indie
- Afganistan
- Myanmar
- Australia
- Chiny
W Europie akwamaryn występuje głównie we Włoszech, Irlandii Północnej, Norwegii oraz na Ukrainie. W Polsce znany jest z Ptasich Gniazd w Karkonoszach.
Zastosowanie
Akwamaryn był znany i wykorzystywany przez Greków i Rzymian od III wieku p.n.e. Często tworzyli z niego intaglia – brosze z wklęsłymi rzeźbionymi motywami, zazwyczaj o tematyce morskiej, ponieważ uważano, że kamień ten ma chronić podczas podróży morskich.
Jest to piękny kamień jubilerski o zabarwieniu od zielonawoniebieskiego do intensywnego błękitu.
Akwamaryn jest cennym surowcem jubilerskim, najczęściej szlifowanym w formie schodkowej lub fasetkowej, rzadziej kaboszonowej. Szczególnie poszukiwane są niebieskie kamienie o masie powyżej 10 ct. Z tego powodu większość kamieni poddawana jest procesowi ogrzewania, podczas którego kamienie zielone lub zielononiebieskie zmieniają barwę na niebieską.
Galeria
Przypisy
Bibliografia
Nikodem Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Alfa, 1986. ISBN 83-7001-030-X.
Linki zewnętrzne
Aquamarine. mindat.org. [dostęp 2012-05-15]. (ang.).