Akuła (1909)

Akuła – rosyjski okręt podwodny

Akuła to rosyjski okręt podwodny o wyporności 370 ton na powierzchni, który został zwodowany 22 sierpnia 1909 roku w stoczni Bałtyckiej w Petersburgu. Jego ukończenie miało miejsce we wrześniu 1911 roku, a 28 listopada 1915 roku zatonął wskutek wybuchu miny w pobliżu Windawy. Projekt okrętu stworzył rosyjski inżynier Iwan Bubnow. Pomimo problemów z układem napędowym, okręt, który miał rezerwę wyporności wynoszącą 25%, uznawany był za udaną konstrukcję.

W pierwotnym projekcie przewidziano układ napędowy składający się z trzech silników Diesla, każdy o mocy 300 koni mechanicznych, które miały napędzać trzy wały napędowe. W praktyce jednak zbudowany okręt był napędzany jedynie przez dwa silniki spalinowe, które napędzały dwa wały. Trzeci wał był napędzany przez silnik elektryczny o mocy 225 KM, który później został wymieniony na jednostkę o mocy 300 KM.

Okręt był wyposażony w dwie standardowe wyrzutnie torpedowe o kalibrze 450 mm umieszczone na dziobie oraz dwie dodatkowe na rufie, a także cztery wyrzutnie systemu Stefana Drzewieckiego. Z załogą liczącą 24 osoby, okręt mógł zanurzyć się do głębokości peryskopowej w ciągu 180 sekund, przy maksymalnej głębokości zanurzenia wynoszącej 50 metrów.

Bibliografia

Norman Polmar: Submarines Of The Russian and Soviet Navies, 1718-1990. Jurrien Noot. Wyd. I. Annapolis: Naval Institute Press, 1990, s. 232. ISBN 0-87021-570-1.