Aktywność nasycenia
Aktywność nasycenia to stan, w którym ciało osiąga aktywność promieniotwórczą, gdy jest systematycznie narażane na napromieniowanie (aktywację), a generowane jądra są radioaktywne.
Przy utrzymaniu stałego poziomu aktywacji, ciało dociera do stanu ustalonego, w którym przyrost i ubytek jąder promieniotwórczych są zrównoważone:
dN
dt
=
σ
ϕ
N’
–
λ
N
=
0
{\displaystyle {\frac {dN}{dt}}=\sigma \phi N’-\lambda N=0}
gdzie:
- N – liczba jąder promieniotwórczych,
- N’ – liczba jąder aktywowanych,
- σ – atomowy przekrój czynny na aktywację,
- ϕ – strumień neutronów,
- λ – stała rozpadu.
Stan nasycenia można osiągnąć dla izotopów po odpowiednio długim okresie napromieniowywania. Po czasie równym dziesięciu okresom połowicznego rozpadu radionuklidu, który powstaje w trakcie aktywacji, zmiany stają się minimalne.
Zobacz też
Bibliografia
Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.). Brak numerów stron w książce.