Majątek trwały i aktywa trwałe
Majątek trwały oraz aktywa trwałe to składniki aktywów jednostki gospodarczej, których przewidywany czas użytkowania przekracza jeden rok obrotowy.
Aktywa trwałe odznaczają się tym, że są wykorzystywane w wielu cyklach operacyjnych, przy czym ich wartość zmniejsza się stopniowo w miarę eksploatacji. Zgodnie z artykułem 3 ust. 1 pkt 13 ustawy o rachunkowości, termin aktywa trwałe odnosi się do tych zasobów jednostki, które nie są klasyfikowane jako aktywa obrotowe.
Inna definicja aktywów trwałych opisuje je jako kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe, które powstały w wyniku zdarzeń z przeszłości, mają wiarygodnie określoną wartość oraz okres ekonomicznej użyteczności dłuższy niż jeden rok. Te zasoby w przyszłości przyniosą jednostce korzyści ekonomiczne.
Składniki majątku trwałego
W skład majątku trwałego wchodzą:
- wartości niematerialne i prawne,
- rzeczowe aktywa trwałe: środki trwałe, środki trwałe w budowie, zaliczki na środki trwałe w budowie,
- należności długoterminowe,
- inwestycje długoterminowe,
- długoterminowe rozliczenia międzyokresowe.
Przypisy
Brak przypisów do tego tekstu.
Bibliografia
Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r. poz. 217)
M. Turzyński: Ustawa o rachunkowości – po nowelizacji. Warszawa: Dom Wydawniczy ABC, 2002. ISBN 83-7284-520-4. Brak numerów stron w książce.
E. Walińska: Bilans jako fundament sprawozdawczości finansowej w kontekście zmian współczesnej rachunkowości. Warszawa: Oficyna Wolters Kluwer Business, 2009. ISBN 978-83-7251-784-5. Brak numerów stron w książce.
