Aktinidia pstrolistna

Aktinidia pstrolistna

Aktinidia pstrolistna (Actinidia kolomikta) to gatunek rośliny należący do rodziny aktinidiowatych (Actinidiaceae). Roślina ta występuje na rosyjskim Dalekim Wschodzie, w Syberii, Korei, północnych Chinach oraz Japonii. Może być uprawiana w polskim klimacie, gdzie również jest spotykana.

Morfologia

Pokrój

Jest to dwupienne pnącze, które może osiągać długość nawet 15 metrów.

Pień

Charakteryzuje się cienkimi, rozgałęzionymi pędami. Kora ma kolor brunatny, z żółtymi przetchlinkami.

Liście

Liście są odwrotnie jajowate, z drobnymi piłkowanymi brzegami oraz zaostrzonymi końcami. Na nerwach od wierzchu pokryte są rdzawymi włoskami.

Kwiaty

Kwiaty mają kolor biały lub kremowy i wydzielają przyjemny zapach. Ich średnica wynosi do 2 cm; żeńskie kwiaty rosną pojedynczo, natomiast męskie w grupach po trzy, w kątach liści na cienkich, zwisających, owłosionych szypułkach. Kwiaty mają pięciodziałkowy kielich, pięciopłatkową koronę, jeden słupek oraz liczne pręciki.

Owoce

Owoce to żółtozielonkawe, nagie, eliptyczne jagody z wieloma nasionami. Po dojrzeniu ważą do 5 gramów, są soczyste i mają słodkokwaskowaty smak. Dojrzewają pod koniec sierpnia.

Zastosowanie

Owoce aktinidii są jadalne. Zawierają cukry, kwasy organiczne (do 2,5%) oraz witaminę C, której stężenie może wynosić nawet 1400 mg%.

Ich spożywanie zaleca się w terapii szkorbutu, paradentozy, wiosennego osłabienia oraz w przypadku grypy i przeziębienia.

Roślina ta ma także walory ozdobne. Uprawiane są głównie osobniki męskie, których liście jesienią zyskują piękny kolor.

Uprawa

Najlepiej rośnie na glebach próchniczych, umiarkowanie wilgotnych i lekko kwaśnych. Dobrze znosi półcieniste miejsca oraz mrozy. Owoce zaczyna wydawać w 3-5 lat po posadzeniu. Należy do stref mrozoodporności 5-9.

Przypisy

Bibliografia

Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4. Brak numerów stron w książce.

Zdzisław Kawecki, Romuald Łojko, Bolesław Pilarek: Mało znane rośliny sadownicze. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2007. ISBN 978-83-7299-512-4. Brak numerów stron w książce.