Aksis, znany również jako jeleń aksis (Axis axis), to gatunek ssaka należącego do rodziny jeleniowatych. Jest to największy przedstawiciel rodzaju Axis.
Taksonomia
Gatunek został po raz pierwszy opisany przez J. C. P. Erxlebena pod nazwą Cervus axis. Miejscem typowym, które autor wskazał, były „Habitat ad ripas Gangis; in Iana, Ceylona”, a później jego zasięg został ograniczony przez J. R. Ellermana oraz T. C. S. Morrison-Scotta do brzegów rzeki Ganges w stanie Bihar, w Indiach.
Występowanie i biotop
Jeleń aksis jest najczęściej spotykanym przedstawicielem rodziny w Indiach, na Sri Lance oraz u podnóża Himalajów. W okresie plejstocenu występował również na obszarze współczesnej Tajlandii. Został także wprowadzony przez ludzi do Australii, Nowej Zelandii oraz Stanów Zjednoczonych. Preferuje lasy monsunowe, cierniste zarośla oraz otwarte tereny trawiaste. Czytale można spotkać w ogrodach zoologicznych, również w Polsce.
Charakterystyka ogólna
Ciało jelenia aksis ma jasnopłowe lub rudawe zabarwienie i osiąga długość od 110 do 140 cm. Wysokość w kłębie wynosi od 75 do 97 cm, a masa ciała wynosi od 75 do 100 kg. Poroże jelenia może osiągać długość do 76 cm, zazwyczaj z trzema rozgałęzieniami. Czytale żyją przeciętnie 15-20 lat.
Jeleń aksis preferuje tereny w pobliżu rzek i innych zbiorników wodnych w Azji, a także jest znakomitym pływakiem. Żeruje w ciągu dnia, jedząc liście, gałązki, korę drzew oraz młode pędy bambusa. Tworzy duże stada, którymi przewodzi silny samiec z okazałym porożem. Stada składają się ze 30–50 samic oraz kilku samców, a największe mogą liczyć nawet do 100 osobników. Samice zazwyczaj rodzą 2 cielęta po ciąży trwającej od 210 do 240 dni, a młode pozostają pod opieką matki aż do momentu dołączenia do stada.
Przypisy
Bibliografia
Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8. Brak numerów stron w książce.
Loading ...