Akrobacja lotnicza

Akrobacja lotnicza to pilotowanie statków powietrznych (takich jak samoloty, szybowce, śmigłowce) lub ich grup (akrobacja zespołowa), które polega na wykonywaniu różnych figur. Ta forma działalności jest zaliczana do sportów lotniczych.

Figury akrobacji to manewry statku powietrznego wykonywane za pomocą sterów oraz mocy zespołu napędowego, które zazwyczaj nie są stosowane w standardowych lotach. Zestawienie kolejnych figur akrobacji lotniczej określane jest jako wiązanek. Samoloty są często wyposażane w wytwornice dymu, które pozostawiają w powietrzu dymny ślad trwający około kilkunastu sekund.

Typy akrobacji

Akrobacja lotnicza dzieli się na kilka poziomów trudności: normalną (Basic), średnią (Medium), wyższą (Advanced) oraz wyczynową (Unlimited).

Akrobacja normalna, znana również jako podstawowa, obejmuje naukę figur takich jak pętla, ranwers, zwrot bojowy, korkociąg, zakręty na wznoszeniu oraz przeciągnięcia dynamiczne.

Program akrobacji średniej zawiera te podstawowe figury, a także tzw. beczki oraz pierwsze loty plecowe. Istotny nacisk kładzie się na obroty wokół osi podłużnej oraz różne rodzaje beczek (sterowane, szybkie, wolne). Wprowadza się tu także figury łączone, takie jak Immelman (półpętla i półbeczka) oraz inne podobne.

Akrobacja wyższa obejmuje wszystkie figury z akrobacji normalnej i średniej, ale wykonywane w locie odwróconym (plecowym). W tym przypadku występują głównie przeciążenia ujemne. Nauka akrobacji wyższej zaczyna się od zakrętów, a następnie przechodzi do figur łączonych. Tego rodzaju akrobację wykonuje się na samolotach takich jak Extra 300, które mają dużą rezerwę mocy. W przypadku akrobacji podstawowej i średniej można szkolić się na tańszych samolotach, takich jak Zlin 526f, które mają mniejszą rezerwę mocy.

Najwyższy poziom akrobacji, znany jako latanie wyczynowe, charakteryzuje się istotnymi kątami, pionami, a wykonywane figury są ściśle limitowane czasowo. Kolejne etapy kwalifikacji pilotów obejmują także obniżanie minimalnej wysokości podczas wykonywania akrobacji.

Inny podział wyróżnia akrobację klasyczną (gdzie występują przeciążenia dodatnie) oraz odwróconą (gdzie występują przeciążenia ujemne).

Akrobacja zespołowa

Akrobacja lotnicza może być wykonywana zarówno indywidualnie – przez jeden samolot lub szybowiec, jak i grupowo – przez zespół akrobacji lotniczej.

Aby móc wykonywać akrobację zespołową, niezbędne jest opanowanie umiejętności akrobacji indywidualnej oraz pilotażu w lotach grupowych, które odbywają się w ustalonych szykach. Na czoła szyku leci tzw. prowadzący.

Podstawowe szyki w akrobacji zespołowej to: