Akrobacja indywidualna w spadochroniarstwie
Akrobacja indywidualna to dyscyplina sportowa należąca do skoków spadochronowych. Jej istotą jest poprawne wykonanie w czasie swobodnego spadania zestawu sześciu figur, składającego się z dwóch salt w tył oraz czterech spirali, w jak najkrótszym czasie.
W roku 1985, na początku wprowadzona do zawodów jako konkurencja skoków z opóźnionym otwarciem, ocena dotyczyła zarówno precyzji opóźnienia, jak i stabilności pozycji podczas spadania. Z biegiem czasu ta kategoria przekształciła się w konkurencję akrobatyczną. Po wyskoczeniu z samolotu na wysokości 2000 m, zawodnik, osiągając maksymalną prędkość spadania po około 12 sekundach, musiał wykonać na określonym kierunku zestaw figur, składający się z czterech spirali i dwóch salt. Na przykład, mógł wykonać spiralę w lewo, spiralę w prawo, salto w tył, spiralę w prawo, spiralę w lewo i ponownie salto w tył, a następnie otworzyć spadochron przed upływem 30 sekund od momentu oddzielenia od statku powietrznego. Sędziowie, obserwując skoczka za pomocą telemetry, oceniali czas oraz poprawność wykonania figur.
Aktualnie, podczas odprawy technicznej, losuje się kolejność skoków z zestawu czterech wiązanek: lewa, prawa, lewy krzyż i prawy krzyż. Skok powinien być wykonany z wysokości 2200 m. Zawodnik musi precyzyjnie podejść do samolotu zgodnie z kierunkiem wiatru, a także mieć dobry widok na cel, w którym umieszczone są kamery. Oznakowanie celu powinno mieć wymiary około 200 stóp kwadratowych. Skok jest sygnalizowany przez komendę z ziemi przekazywaną do samolotu za pomocą środków komunikacji technicznej. Ocena skoku na akrobację opiera się na czasie wykonania wiązanki w sekundach, z dokładnością do 1/100 sekundy, plus ewentualne czasy kar za niedokładnie zrealizowane figury. Pomiar czasu rozpoczyna się w momencie, gdy zawodnik przystępuje do pierwszej figury, a maksymalny czas wynosi 16,0 sekundy. Sędziowie dokonują oceny skoku na podstawie nagrań z kamer.
Skoki na celność lądowania oraz akrobacja to klasyczne konkurencje, w ramach których od 1951 roku co dwa lata odbywają się Spadochronowe Mistrzostwa Świata. Pełna akrobacja, znana jako spirale z saltami, została wprowadzona podczas VI Spadochronowych Mistrzostw Świata w USA w 1962 roku. Wcześniej akrobacja ograniczała się jedynie do wykonywania spiral. Wyniki w celności indywidualnej oraz akrobacji składają się na wynik dwuboju spadochronowego.
Bibliografia
Sekcja Spadochronowa „Wawel” Kraków: Akrobacja indywidualna. [dostęp 2016-01-14]. (pol.).
Loading ...