Aklamacja to wezwanie, które wspólnota wiernych wyraża podczas liturgii w niektórych kościołach chrześcijańskich, manifestując w ten sposób swoją aprobatę i współudział. W liturgii Mszy Świętej Kościoła Rzymskokatolickiego wyróżnia się kilka aklamacji:
Aklamacja przed czytaniem Ewangelii
Ta aklamacja jest wykonywana w trakcie liturgii słowa, przed odczytaniem Ewangelii. Stanowi ona dowód przygotowania i chęci wiernych do wysłuchania Słowa Bożego. Zazwyczaj powtarza się słowo Alleluja dwa lub trzy razy. Po aklamacji następuje werset nawiązujący do czytanej Ewangelii, a następnie aklamacja jest powtarzana.
W okresie Wielkiego Postu oraz w Wielki Czwartek i Wielki Piątek, nie używa się Alleluja. Zamiast tej aklamacji stosuje się:
- Chwała Tobie, Słowo Boże (w 1., 3. i 5. niedzielę Wielkiego Postu, w dni powszednie po tych niedzielach oraz w dniach od Środy Popielcowej do niedzieli)
- Chwała Tobie, Królu wieków (w 2. i 4. niedzielę Wielkiego Postu, w dni powszednie po tych niedzielach oraz w Wielkim Tygodniu, w tym w 6. niedzielę – Niedzielę Męki Pańskiej – aż do Wielkiego Piątku włącznie).
Aklamacja oraz werset przed Ewangelią powinny być zasadniczo śpiewane (ich wyrecytowanie jest również dopuszczalne). Ponieważ nie jest to proklamacja Słowa Bożego, nie powinny być wykonywane z ambony. Wszyscy wierni, stojąc, wykonują aklamację pod przewodnictwem scholi lub kantora oraz ją powtarzają; werset natomiast śpiewa schola lub kantor. Jeśli aklamacja i werset nie są śpiewane, można je pominąć.
W czasie uroczystych celebracji, po odczytaniu Ewangelii (szczególnie podczas mszy przewodniczonych przez biskupa, gdy następuje przeniesienie Ewangelii do celebransa w celu udzielenia błogosławieństwa), aklamację można odśpiewać jeszcze raz, bez powtarzania wersetu.
Aklamacja anamnezy
Ta aklamacja jest wykonywana przez lud po Przeistoczeniu w odpowiedzi na słowa celebransa. Obecnie stosuje się cztery formuły:
- K: Oto wielka tajemnica wiary. W: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
- K: Wielka jest tajemnica naszej wiary. W: Ile razy ten chleb spożywamy, i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale.
- K: Uwielbiajmy tajemnicę wiary. W: Panie, Ty nas wybawiłeś przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata.
- K: Tajemnica wiary. W: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.
Święty
Aklamację tę wypowiada cały lud wspólnie z kapłanem podczas Liturgii eucharystycznej, po prefacji.
Kyrie eleison
Tę aklamację wykonuje się zawsze po akcie pokuty, chyba że została już użyta w tym akcie.
Aklamacja po czytaniu
Po zakończeniu czytania, lektor wypowiada słowa: Oto Słowo Boże, na co lud odpowiada: Bogu niech będą dzięki.
Chwała Tobie, Panie
Aklamacja ta jest wykonywana przez lud w odpowiedzi na słowa kapłana: Słowo Ewangelii według św. N.
Chwała Tobie, Chryste
Aklamacja ta jest wypowiadana przez lud w odpowiedzi na słowa kapłana po przeczytaniu Ewangelii: Oto słowo Pańskie.
Aklamacja na przygotowanie darów
Jeśli podczas przygotowania darów nie wykonuje się śpiewu ani nie gra na organach, kapłan może głośno wypowiedzieć słowa błogosławieństwa (w przeciwnym razie mówi je cicho): Błogosławiony jesteś, Panie, na co lud odpowiada aklamacją: Błogosławiony jesteś, Boże, teraz i na wieki.
Aklamacja po modlitwie Pańskiej
W odpowiedzi na słowa kapłana: Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, lud wypowiada aklamację: Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki.
Amen
Aklamacja Amen jest najczęściej używana podczas Mszy świętej. Wyróżnia się Amen kończące kolektę (OWMR 54, 127), po modlitwie nad darami, po doksologii (Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie) (OWMR 79) oraz kończące modlitwę po Komunii (OWMR 89).
Przypisy
Loading ...