Akkar al-Atika

Akkar al-Atika (arab.: عكار العتيقا, co oznacza Stary Akkar) to wieś położona w północnym Libanie, w dystrykcie Akkar, w pobliżu źródeł rzeki Nahr al-Kabir. W okolicy miejscowości znajdują się ruiny fortecy krzyżowców.

Gibelacar

Zamek Gibelacar (arab.: Dżabal Akkar, czyli Góra Akkar) został wzniesiony na przełomie X wieku przez Muhriza ibn Akkara. W 1019 roku twierdza znalazła się pod kontrolą kalifa fatymidzkiego al-Hakima. Po zdobyciu Trypolisu w 1109 roku, Bertrand z Tuluzy zawarł porozumienie z seldżuckim atabegiem Damaszku, Tughtakinem, na podstawie którego otrzymał Akkar w zamian za zakończenie konfliktu zbrojnego. Zamek stał się częścią Hrabstwa Trypolisu, chroniąc drogę z Trypolisu do Himsu oraz zapobiegając inwazjom muzułmanów na równinę Arki, co było istotne dla komunikacji między Tartusem a stolicą hrabstwa. W latach 1163-1169 Gibelacar był w rękach wojsk Nur ad-Dina. W 1170 roku krzyżowcy odzyskali zamek, a król jerozolimski Amalryk I przekazał go zakonowi joannitów. W 1202 roku twierdza znajdowała się pod rządami Boemunda IV i przynależała do seniorii Nefi. W kwietniu 1271 roku sułtan Bajbars, po zdobyciu Krak des Chevaliers, rozpoczął oblężenie Gibelacaru, który padł 11 maja. W okresie osmańskim zamek należał do feudalnej rodziny Banu Sajfa, a około 1620 roku został częściowo zniszczony przez emira Fachr ad-Dina II.

Mimo że zamek jest w ruinie, można dostrzec dwa dziedzińce oddzielone rowem, otoczone pięcioma prostokątnymi wieżami. Zachowały się także podziemne cysterny. Główna wieża na południowym końcu, która jest w stosunkowo dobrym stanie, posiada rzeźbiony fryz lwów, dodany podczas renowacji przeprowadzonych przez sułtana Bajbarsa. Z tego miejsca rozciąga się również wspaniały widok na okolicę.