Akh w mitologii egipskiej
Akh (3ḫ czyli efektywność) to rodzaj ducha w mitologii egipskiej oraz w kemetyzmie. Koncepcja akh ewoluowała na przestrzeni wieków w długiej historii wierzeń starożytnych Egipcjan. Obok Ka i Ba stanowi on jeden z kluczowych elementów, aspektów nieśmiertelnej osobowości, utrzymując swoją rolę nawet po śmierci fizycznego ciała.
W późniejszych wierzeniach przyjmowano, że Ka przekształca się w Akh oraz Ba po śmierci faraona, zamiast łączyć się z Ba, aby stać się Akh. W tym okresie wierzono, że Akh spędza pewien czas w świecie podziemnym, zanim powróci i ulegnie reinkarnacji jako Ka, zyskując nowe Ba.
Oddzielenie Akh oraz unifikacja Ka z Ba miały miejsce po śmierci, gdy dusza składała odpowiednie ofiary i znała skuteczne zaklęcia. Procesowi temu towarzyszyło jednak ryzyko ponownej śmierci. Egipska literatura pogrzebowa, taka jak Teksty Sarkofagów i Księga umarłych, miała na celu ochronę zmarłego przed „ponowną śmiercią” oraz pomoc w transformacji w Akh.
W sztuce egipskiej Akh symbolizował jeden z gatunków ibisa.