Akcja „Małolat”
Akcja „Małolat” to termin odnoszący się do próby wprowadzenia zakazu poruszania się osób poniżej osiemnastego roku życia bez dorosłego opiekuna w godzinach nocnych (23:00-6:00) na terenie województwa warszawskiego, podjętej w 1998 roku.
Zakaz został wprowadzony na mocy rozporządzenia ówczesnego wojewody warszawskiego, Macieja Gieleckiego, z dnia 8 kwietnia 1998 roku. Decyzja ta wzbudziła kontrowersje dotyczące ograniczania swobód obywatelskich w imię zapewnienia bezpieczeństwa młodzieży, co zaowocowało protestami społecznymi. W publicystyce pojawiły się opinie podkreślające konieczność działań zmierzających do ograniczenia przestępczości wśród młodych ludzi. Pomysł wprowadzenia ograniczenia swobody poruszania się dzieci i młodzieży w nocy był również przedmiotem badań sondażowych przeprowadzonych przez Ośrodek Badania Opinii Publicznej. Wyniki pokazały, że większość ankietowanych popierała ten postulat, jednak w miarę trwania akcji „Małolat” poziom aprobaty zaczął maleć. Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Zieliński poruszył ten temat w swoim wystąpieniu przed Sejmem, komentując sytuację.
W tym samym roku Rzecznik Praw Obywatelskich złożył skargę na rozporządzenie wojewody do Naczelnego Sądu Administracyjnego, argumentując, że narusza ono Konstytucję RP oraz ustawę o terenowych organach rządowej administracji ogólnej. W wyniku tego, NSA w wyroku z dnia 7 sierpnia 1998 roku uznał rozporządzenie za nieważne.
Termin Akcja „Małolat” był również używany w kontekście działań podejmowanych w Radomiu, gdzie promowano hasło Bezpieczne Miasto.