Akcelerator liniowy z falą bieżącą

Akcelerator liniowy z falą bieżącą

Akcelerator cząstek z falą bieżącą to urządzenie, w którym cząstki są przyspieszane dzięki bieżącej fali elektromagnetycznej. Tego rodzaju falę można uzyskać w falowodzie, który kończy się oporem falowym, co pozwala na pochłonięcie fali bez jej odbicia. Wektor elektryczny fali bieżącej przemieszcza się wzdłuż osi akceleratora. Kiedy cząstka porusza się synchronicznie z prędkością równą prędkości fazowej fali, doświadcza ona stałego przyspieszenia.

Ściany falowodu są wyposażone w system przesłon, które regulują prędkość fazową fali bieżącej; bez tych przesłon prędkość fali zawsze przewyższałaby prędkość cząstki.

Jedną z kluczowych cech tego typu akceleratora jest teoretyczny brak górnego limitu energii dla przyspieszanych cząstek.

Przykładem takiego akceleratora jest renomowane Stanford Linear Accelerator Center, które przyspiesza elektrony do energii 50 GeV. Jego długość wynosi 2 mile (ponad 3 km) i składa się z ponad 80 000 miedzianych cylindrów oraz płytek.

== Przypisy ==