Akazome Emon
Akazome Emon (jap. 赤染衛門 Akazome Emon; urodzona około 957, zmarła około 1041) to japońska poetka oraz pamiętnikarka, która tworzyła w okresie Heian. Jest uznawana za jedną z Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji, a także za jedną z Trzydziestu Sześciu Średniowiecznych Mistrzów Poezji.
Życie i kariera
Była córką Tomigochiego Akazome, urzędnika w biurze straży pałacowej (emon), co stało się podstawą jej przydomka. Początkowo pełniła funkcję damy dworu Rinshi, żony Michinagi Fujiwary, a następnie jej córki, która stała się późniejszą cesarzową Shōshi. Po śmierci męża, Masahiry Ōe, w 1012 roku, przyjęła życie mniszki buddyjskiej, jednak nie zrezygnowała z działalności literackiej, którą kontynuowała aż do swojej śmierci.
Twórczość
W cesarskich antologiach poezji opublikowano dziewięćdziesiąt dwa utwory Akazome Emon. Jej literacka spuścizna jest znacznie obszerniejsza, częściowo zebrana w zbiorze Akazome-Emon-shū, który zawiera sześćset wierszy. Uznaje się ją także za współautorkę Eiga monogatari.
Przypisy