Akara pomarańczowopłetwa

Akara pomarańczowopłetwa (Andinoacara rivulatus) to gatunek słodkowodnej ryby, który jest endemiczny dla Ameryki Południowej i należy do rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Często można ją spotkać w akwariach.

Występowanie

Ryba ta występuje w Ameryce Południowej, od dorzecza rzeki Esmeraldas w północno-zachodnim Ekwadorze aż po dorzecze Tumbes w północno-zachodnim Peru.

Opis

Akara pomarańczowopłetwa charakteryzuje się dużą głową oraz pyskiem z grubymi wargami. Ma duże oczy, których źrenice są otoczone złotą obwódką. Ubarwienie głowy i przedniej części ciała jest jasnobrązowe. W okolicy ust oraz na pokrywach skrzelowych można zauważyć nieregularne pasy i kropki. Środkowa część tułowia ma zielonkawo-niebieski kolor oraz dwie pionowe pręgi, z których górna część łączy się z czarną kropką. Reszta ciała pokryta jest zielonymi i niebieskimi kropkami, a kolory płetw są granatowe i fioletowe. Zachowanie ryby może wahać się od spokojnego do bardzo agresywnego.

Akara osiąga maksymalną długość do 30 cm.

Dymorfizm płciowy

Samce są większe od samic, mają dłuższe zakończenia płetwy grzbietowej i odbytowej. Na płetwie grzbietowej oraz na końcu płetwy ogonowej widoczna jest pomarańczowa obwódka. Dodatkowo na czole, w okolicy nad oczami, znajduje się guz tłuszczowy. W momencie podniecenia kolor czoła zmienia się z brązowego na kakaowy.

Samice są mniejsze i słabiej ubarwione, a ich płetwy kończą się okrągło. W okresie tarła można zauważyć wyraźne pokładełko.

Warunki hodowlane

Pokarm

Akara pomarańczowopłetwa nie jest zbyt wybredna, ale wymaga pokarmu odpowiedniego do swojego rozmiaru. W skład karmy mięsnej wchodzą: rureczniki, rozwielitki oraz skrobane mięso wołowe. Dobrym wyborem są także płatki owsiane jako suchy pokarm.

Obsada roślinna

W akwarium ryby preferują słabe, rozproszone światło oraz cień, który zapewniają gęsto posadzone rośliny z rodzajów Echinodorus i Cryptocoryne. Należy zabezpieczyć rośliny przed wykopaniem, ponieważ ryby przy poszukiwaniu pokarmu przekopują dno.

Rozród

Podczas tarła bardziej aktywna jest samica. Składa ikrę partiami na wcześniej wyczyszczonym kamieniu, a jej kolor jest złocisty. Samiec natychmiast zapładnia złożone jaja, których liczba wynosi od 200 do 350 sztuk.

Oboje rodzice opiekują się potomstwem. Samica zajmuje się ikrą, a samiec pilnuje okolicy. Wylęg narybku następuje po 3–4 dniach, a następnie młode rybki przenoszone są do wcześniej przygotowanego dołka, gdzie pozostają przez kolejne 5 dni. Po tym czasie zaczynają pływać samodzielnie.

Pierwszym pokarmem dla narybku jest drobny plankton, nicienie, larwy widłonogów oraz larwy solowca. Można również podawać małe porcje ugotowanego na twardo żółtka jaja kurzego oraz mleko w proszku.