Akara cętkowana, akara karłowata
Akara cętkowana, znana również jako akara karłowata (Laetacara curviceps), to gatunek słodkowodnej ryby z rzędu okoniokształtnych, należący do rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Często spotykana w akwariach.
Występowanie
Naturalne siedliska tego gatunku znajdują się w Ameryce Południowej, w dorzeczu Amazonki. Ryba ta zamieszkuje głównie koryto rzeki oraz dolne odcinki jej dopływów, preferując miejsca zacienione o niskim przepływie wody.
Charakterystyka
Ciało akara cętkowanej ma kolor od szaro do zielonosrebrzystego, a łuski są ciemniej obrysowane. W okolicach pokryw skrzelowych, pod oczami oraz na płetwach ogonowej, odbytowej i tylnej części płetwy grzbietowej znajdują się charakterystyczne turkusowe cętki. Górny brzeg płetwy grzbietowej ma czerwone obrzeżenie. Od otworu gębowego poprzez oko ciągnie się ciemniejszy pas, który kontrastuje z resztą ciała. Samce charakteryzują się bardziej spiczastą płetwą grzbietową. Ciało jest bocznie spłaszczone, a na płetwie grzbietowej występuje 15 twardych i 7 miękkich promieni, podczas gdy płetwa odbytowa ma 3 twarde i 7 miękkich promieni.
Dymorfizm płciowy
Samce są większe i mają intensywniejsze ubarwienie niż samice. Ich płetwy: grzbietowa, brzuszna i odbytowa są bardziej wydłużone, a płetwa grzbietowa ma bardziej spiczasty kształt. W okresie tarła można odróżnić płeć ryb dzięki kształtowi brodawek płciowych – u samicy są one szersze i bardziej zaokrąglone, natomiast u samca mają węższy i zaostrzony kształt.
Morfometria
Długość samicy wynosi około 4,6 cm, podczas gdy samiec osiąga długość 6,6 cm. Maksymalna długość tego gatunku to 10 cm, jednak w warunkach akwariowych zazwyczaj nie przekracza 8 cm.
Zachowanie
W naturze akara cętkowana jest rybą zgodną. Jednakże w hodowli, zwłaszcza w małych akwariach z dużą ilością ryb, mogą występować przejawy agresji. Zaleca się trzymanie kilku osobników tego gatunku w jednym akwarium. Towarzystwo innych ryb nie przeszkadza im, a najlepiej czują się w strefie przydennej i środkowej wody.
Warunki w akwarium
Rozmnażanie
Do tarła wystarczy małe akwarium (około 40 l) z podłożem z drobnego żwirku i płaskim kamieniem, który ryby uprzednio oczyściły, aby złożyć ikrę. Ikra może liczyć do 200 ziarenek, jednak ryby często ją zjadają, dlatego wskazane jest jej sztuczne wychowanie w osobnym zbiorniku.
Wylęg narybku następuje po 4 dniach. Młode ryby przybierają wygląd dorosłych po około 4 tygodniach. Zawartość woreczka żółtkowego wystarcza na trzy dni, po czym młode zaczynają poszukiwać pokarmu. W tym okresie należy je karmić drobnym „pyłem” z żywego pokarmu.
Często zdarza się, że dochodzi do tzw. sztucznego tarła, gdy dwie samice „udają” parę, składając ikrę i opiekując się nią mimo braku zapłodnienia.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Stefan Kornobis: Słodkowodne ryby akwariowe. Hodowla i rozmnażanie. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990. ISBN 83-210-0818-6.
Henryk Kilka, Akara cętkowana – Aequidens curviceps (Ahl, 1924) Rzadki gość w naszych akwariach AKWARIUM Nr 5–6/81.