Akademik – definicja i kontekst
Akademik (z łac. academicus) to tytuł nadawany członkom instytucji publicznych, określanych mianem akademii. Przykłady to członkowie rzeczywistego ogólnokrajowego zgromadzenia naukowców, takich jak Królewska Szwedzka Akademia Nauk, Académie française, Polska Akademia Nauk, Rosyjska Akademia Nauk oraz Berlińsko-Brandenburska Akademia Nauk. W tych przypadkach tytuł „akademik” sygnalizuje bardzo wysoką pozycję naukową. Jednak termin ten może być również używany w odniesieniu do „studentów akademii” lub słuchaczy innych uczelni wyższych.
Szwedzka Akademia Nauk
Założona w 1739 roku Szwedzka Akademia Nauk, odpowiedzialna za wybór laureatów Nagród Nobla, skupia 440 członków krajowych i 175 zagranicznych. W przypadku śmierci jednego z akademików, skład Akademii uzupełniany jest poprzez głosowanie. 15 maja 2013 roku nowymi członkami zostali Olof Ramström z RMIT University, Mikael Akke z Lunds universitet oraz Sir John Meurig Thomas z University of Cambridge.
Académie française
Założona w 1635 roku Académie française wybiera 40 członków zwyczajnych. W 1910 roku, po śmierci fizyka Désiré Gerneza, kandydatką była Maria Skłodowska-Curie, jednak nie uzyskała ona wystarczającej liczby głosów. W maju 2013 roku w Francuskiej Akademii Nauk (Académie des sciences, utworzona w 1966 roku) było 247 członków, a także 135 członków zagranicznych oraz 99 członków korespondentów.
Wschodnioeuropejskie akademie nauk
W krajach byłego bloku wschodniego tytuł „akademik” często związany jest z członkostwem w Akademii Nauk ZSRR, obecnie znanej jako Rosyjska Akademia Nauk. Aktualizowana lista członków zwyczajnych jest publikowana na oficjalnej stronie internetowej Akademii. W pozostałych krajach byłego bloku funkcjonują różne zasady dotyczące wyboru członków narodowych Akademii Nauk.
Polska Akademia Nauk
Zadania oraz zasady działania Polskiej Akademii Nauk, w tym zasady wyboru i obowiązki członków rzeczywistych PAN, są określone ustawowo. Bułgarska Akademia Nauk liczy 65 akademików (stan na 2013 rok).
Przypisy