Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie to najstarsza polska uczelnia artystyczna, której główna siedziba mieści się w pałacu Czapskich przy ul. Krakowskie Przedmieście 5. Od 2020 roku rektorem uczelni jest prof. Błażej Ostoja Lniski.
Historia
W 1816 roku na Uniwersytecie Warszawskim utworzono Oddział Sztuk Pięknych, w którego gronie profesorów znaleźli się m.in. Marcello Bacciarelli oraz Zygmunt Vogel. Po likwidacji Uniwersytetu w 1831 roku, władze rosyjskie w 1844 roku powołały Szkołę Sztuk Pięknych, która została przyłączona do Gimnazjum Realnego. Słuchacze tej szkoły brali aktywny udział w manifestacjach patriotycznych w latach 1860–1861 oraz w powstaniu styczniowym, co doprowadziło do jej zamknięcia w 1864 roku. W 1865 roku została reaktywowana jako Klasa Rysunkowa, a od 1871 roku nosiła nazwę „szkoły Wojciecha Gersona”, na czele której stał jej długoletni kierownik. W 1920 roku Klasa Rysunkowa przekształciła się w Miejską Szkołę Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie. W 1904 roku ponownie utworzono Szkołę Sztuk Pięknych, w której gronie profesorów byli m.in. Konrad Krzyżanowski, Karol Tichy, Ferdynand Ruszczyc oraz Xawery Dunikowski, a pierwszym dyrektorem został Kazimierz Stabrowski. W latach 1909–1920 szkołą kierował Stanisław Lentz, a pracownią rzeźby przez wiele lat zarządzał prof. Tadeusz Breyer. W 1932 roku Szkoła została przekształcona w Akademię Sztuk Pięknych.
Po zakończeniu II wojny światowej uczelnia ponownie rozpoczęła działalność, a w 1950 roku została połączona z Wyższą Szkołą Sztuk Plastycznych, kontynuując tradycje Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Wówczas nosiła nazwę Akademii Sztuk Plastycznych. W 1957 roku przywrócono jej nazwę Akademia Sztuk Pięknych.
W latach 1954–1977 na Wydziale Architektury Wnętrz działały Zakłady Artystyczno-Badawcze.
Władze
Władze w kadencji 2020–2024
Rektor: prof. Błażej Ostoja-Lniski
Prorektor ds. współpracy zewnętrznej i promocji: prof. Prot Jarnuszkiewicz
Prorektor ds. studenckich i jakości kształcenia: dr hab. Barbara Kowalewska
Prorektor ds. naukowych: dr hab. Jacek Martusewicz
Pełnomocnik ds. rozwoju i inwestycji: dr hab. Jerzy Bogusławski
Pełnomocnik ds. ewaluacji: prof. Jacek Staszewski
Pełnomocnik ds. dziedzictwa historycznego ASP w Warszawie: prof. Artur Winiarski
Dyrektor Szkoły Doktorskiej: dr hab. Anna Dorota Potocka
Władze w kadencji 2016–2020
Rektor: prof. Adam Myjak
Prorektor ds. inwestycji: dr hab. Jerzy Bogusławski, prof. ASP
Prorektor ds. nauki i rozwoju: prof. Wiktor Jędrzejec (do 2019)
Prorektor ds. studenckich: prof. Wojciech Zubala
Władze w kadencji 2012–2016
Rektor: prof. Adam Myjak
Prorektor ds. inwestycji i rozwoju: dr hab. Jerzy Bogusławski, prof. ASP
Prorektor ds. artystycznych i naukowych: prof. Paweł Nowak
Prorektor ds. studenckich: prof. Wojciech Zubala.
Wydziały
Wydział Malarstwa
Wydział Grafiki
Wydział Wzornictwa
Wydział Architektury Wnętrz
Wydział Rzeźby
Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki
Wydział Scenografii
Wydział Sztuki Mediów
Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną
Jednostki pozawydziałowe
Studium Języków Obcych
Studium Wychowania Fizycznego
Międzyuczelniany Instytut Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki
Wydziały Malarstwa i Grafiki zlokalizowane są przy Krakowskim Przedmieściu, Wydział Rzeźby znajduje się przy Wybrzeżu Kościuszkowskim 37, a Wydziały Sztuki Mediów i Projektowania Graficznego przy ul. Spokojnej 15. Wydziały Wzornictwa i Architektury Wnętrz usytuowane są przy ul. Myśliwieckiej 8.
Wykładowcy
Absolwenci
Zobacz też
Akademie sztuk pięknych w Polsce
Pomnik Bartolomeo Colleoniego w Warszawie
Przypisy
Bibliografia
Wojciech Włodarczyk: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1944–2004 : 100 lat Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Akademia Sztuk Pięknych, 2005. ISBN 83-02-09319-X. Brak numerów stron w książce
Maryla Ślusarczyk: Lista absolwentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie z lat 1946–2008. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych, 2009, s. 81. ISBN 978-83-61558-26-2.
Ksawery Piwocki: Historia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie 1904-1964. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1965, s. 240.