Akademia Muzyczna św. Cecylii
Akademia Muzyczna św. Cecylii, znana również jako Accademia Nazionale di Santa Cecilia, to włoska instytucja artystyczna, która znajduje się w rzymskim Parco della Musica.
Historia i rozwój
Jest to jedno z najstarszych na świecie, nieprzerwanie funkcjonujących konserwatoriów muzycznych, które zostało założone w 1585 roku na podstawie bulli papieża Sykstusa V. Początkowo działało jako kongregacja zrzeszająca muzyków i kompozytorów, prowadząc własny chór. Przez pierwsze 37 lat swojego istnienia, siedzibą kongregacji był kościół Najświętszej Marii Panny od Męczenników.
Złoty wiek Akademii
Największą popularność uczelnia zdobyła na początku XVIII wieku, kiedy to współpracowali z nią wybitni kompozytorzy, tacy jak Arcangelo Corelli, Alessandro Scarlatti, Domenico Scarlatti oraz Niccolò Jommelli. W 1716 roku papież Innocenty XI w jednym ze swoich dekretów zażądał, aby wszyscy muzycy kształcący się w Rzymie stawali się członkami kongregacji. W okresie wojen napoleońskich działalność akademii została zawieszona, ale wznowiła ją w 1822 roku. W 1939 roku kongregacja uzyskała status Akademii, stając się wkrótce Akademią Papieską. W gronie członków Akademii znaleźli się tacy artyści jak Gaetano Donizetti, Gioacchino Rossini, Niccolò Paganini, Ferenc Liszt oraz Hector Berlioz. Honorowym członkiem Akademii była również królowa brytyjska Wiktoria.
Aktualna działalność
W 1895 roku, po przyłączeniu Rzymu do państwa włoskiego, Akademia zyskała stałą orkiestrę symfoniczną oraz chór. Dziś Akademia kształci muzyków, wokalistów oraz autorów. W jej bogatym archiwum znajduje się zdigitalizowany zbiór dokumentów muzycznych, a przy Akademii funkcjonuje również muzeum instrumentów muzycznych (MUSA). Na czele władz uczelni stoi prezydent-superintendent (Presidente Sovrintendente). Od 2015 roku tę funkcję pełni Michele dall’Ongaro.